Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Redactie Molenprikbord
EINDHOVEN - Ze verbaast er zichzelf nog het meeste over, Märy van Stekelenburg van de Gennepermolen in Eindhoven. Haar schoonvader Sjef, die in januari vorig jaar is gestorven, riep altijd dat hij zou terugkomen als roodborstje. Hij genoot altijd zo van de vogels in het Eindhovense park. Precies één dag na het overlijden verscheen er warempel een kleine vogel in de molen.
Sindsdien betrapt de nuchtere Märy zichzelf er vaak op dat ze tegen de vogel aan het praten is. “Het roodborstje, dat we allemaal gewoon Sjef noemen, vangt toch een deel van ons verdriet op.”
Op 8 januari 2007 stierf de 67-jarige Sjef van Stekelenburg. Sinds halverwege jaren tachtig bestierde hij samen met zijn zoon en schoondochter Märy de Gennepermolen in Eindhoven. In de molen is een winkel gevestigd met meel, zaden en voer voor dieren. De laatste jaren van zijn leven vertelde Sjef tegen familie en klanten steeds vaker dat hij na zijn dood wel wil terugkeren als roodborstje. Omdat hij die dieren zo mooi vond. En omdat ze altijd vrij zijn en aan niemand gebonden.
“Het zal allemaal wel, was onze eerste reactie”, zegt Märy. “ We deden het af als een grapje. Maar we lieten hem altijd vrij in dat geloof. Hij was gevoelig voor dergelijke dingen. Hij had zijn moeder vroeg verloren en sindsdien zei hij altijd dat hij raad van haar kreeg. Ik ben daar iets te nuchter voor.” Een dag na het overlijden van molenaar Sjef gebeurt echter het onwaarschijnlijke. Bij het openen van de zaak zit buiten op de molensteen, daar waar Sjef altijd pauzeerde en van de omgeving genoot, een roodborstje.
Märy heeft er aanvankelijk niet zoveel aandacht voor, omdat ze nog vol van verdriet is. Maar in de dagen die volgen, blijft het roodborstje maar terugkeren. Het vestigt steeds meer de aandacht op zich. “Sjef werd steeds brutaler. Op een gegeven moment ging hij zelfs op de kassa zitten en vloog hij rakelings over de klanten heen. Maar het roodborstje kan ook rustig ergens gaan zitten en je dan een tijdje aankijken. Dan buurten we met elkaar. Het moet toch niet gekker worden. Af en toe denk ik dat we niet helemaal sporen”, beseft Märy. Als neef Joey iets verkeerd doet, dan is het roodborstje in no-time in de buurt en vliegt op hem af. Hij noemt de vogel dan ook gekscherend terror-Sjef.
Het roodborstje eet volgens Märy van de kattenbrokken die in de winkel liggen. “Het vogeltje is net zo'n dikkerdje als Sjef was. Die had ook de hele dag honger.”
De klanten kennen het roodborstje-verhaal allemaal. Na de dood van Sjef geeft een van de klanten nog een foto van een roodborstje met achterop een gedicht gericht aan de nabestaanden. Die foto prijkt nog altijd in de Gennepermolen. Volgens Märy geloven de meeste klanten de mythe ook. Eindhovenaar August Philippe is een van hen. Samen met een aantal mensen aanschouwt hij het vogeltje.“Het is toch harstikke skon. Geloven doen we eigenlijk in de kerk, maar er zit wel een stukje waarheid in het verhaal. Het is toch typisch dat zo'n tam vogeltje nu hier de hele tijd rondvliegt?”, zegt Philippe.
Bron: Eindhovens Dagblad door Tonny Peeters
