Hallo allemaal,
Ik wil even iets kwijt wat rond het einde van het jaar weer aan de orde komt en waar ik jullie toch nog even voor wil waarschuwen.
Het vriest weer en dat brengt ijs met zich mee. Nu heb je ijs voor vertier maar ook ijs om voor op te passen. Dat werd me gisteren nog even duidelijk gemaakt toen ik met twee leerlingen, onder de luifel uit de schrale wind, naar een moeizame zaagpoging stond te kijken.
Opeens hoorden we een rotklap op het schavot en we schrokken ons kapot. “Wat valt er nou toch uitelkaar?” vroegen we ons af. Nou niks dus. Alleen was er een paar kilo ijs van de askop losgesmolten die de zwaartekracht had gevonden en te pletter sloeg op de planken. Daar moet je niet toevallig onder staan.
Dat de buitenste delen van de zaagvloer en het schavot spiegelglad zijn, daar kom je meteen achter. Of je laat de zon een uurtje zijn best doen of je strooit zaagsel. Zat voorhanden, een probaat en vriendelijk middel. Maar nadat de zeilen waren voorgelegd en de molen een tijdje had staan sukkelen ineens die dreun.
In de herfst, als het heeft geregend roepen we meestal “WATER” naar degene die met het buitenvangtouw in zijn handen staat. Als je de verkeerde positie inneemt loop je een zeiknat pak op zodra het gevlucht een kwart end is gedraaid. Maar als er niks naar beneden komt neem je al gauw aan dat er ook niks meer komt.
Nou heeft de Eenhoorn (of paltrokmolen) een bijzondere vanglokatie, maar als je iemand naar de voorkant stuurt om een endje te duwen dan loopt die hetzelfde risico.
Jullie zijn hierbij nogmaals gewaarschuwd. IJs op je planken? Of een bevroren grasmat? IJs op de askop! Valhelm op?
Groetjes Jos, die toch liever ijs in zijn cola ziet.