Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Willem Bever
Wat betreft het bijzetten van de stenen (in een korenmolen) wil ik toch even een kanttekening plaatsen.
Het is zo ongeveer algemeen bekend dat bij een korenmolen de stenen bij het wegzetten van de molen altijd bij moeten staan , en dan uiteraard ook bijgestoken.
Dit als extra ‘stormzekerheid’.
Bij de Eendracht in Alphen a/d Rijn deden, of doen ze dat ook altijd, en tot de zware januari storm van 1990, lag de roe alleen maar voor achteruit vast, want zo zei de toenmalige molenaar, met zo,n beste vang en twee koppels stenen bij gaat die molen echt niet vooruit.
Maar bij de storm van 25 jan 1990 ging de molen , met z,n twee koppels stenen bij, wel degelijk vooruit, en de stelling haak van het roetouw, wat voor achteruit aan de roe lag, wist zich in de kier van de stellingdelen om te keren ,en zo achter de volgende stellingligger te blijven haken !
De molen stond na de storm nagenoeg overhek ipv recht.
Dan mag je op z,n zachts gezegd wel zeggen dat je geluk heb gehad, om maar niet te zeggen dat de molen door het oog van de naald is gekropen.
Nu wil ik niet zeggen dat het bijzetten van stenen geen effect heeft, want misschien is dat wel de reden geweest dat de Eendracht daardoor ‘de gang’ niet heeft kunnen krijgen tijdens de 25 jan storm, maar om nou te stellen dat dit een molen kan tegen houden…
Van overlevering weet ik dat de toenmalige molendeskundige van de prov Zuid Holland, dhr de Kramer, er ook niet zo,n voorstander van was, want, zo luidde zijn mening, als zo,n molen toch door de vang gaat, komen er wel gigantische krachten op het gaande werk.
Kortom, het sterkste punt om een molen vast te leggen is volgens mij nog steeds de punt van de roe, als alles tenminste in goede staat verkeerd.
Groet van de Bever, die vanmiddag de gladde ijzers maar ééns ondergebonden heeft.
