molen.startpagina.nl

zelfkruiing

  • Anonymous avatar

    Mike Ekelschot

    Zoals de titel al zegt: zelfkruiing voor op een windmolen..

    Zijn er hier mensen die wat technische kennis hebben op het vlak van een

    rondgaande kruiketting gekoppeld aan een windvaantje met elektrische sturing?

    (een windroos is geen optie voor de slimmeriken ;) )

    De zoektocht heeft tot nu toe een 3-tal mogelijke oplossingen gebracht:

    - een flip-flop schakelaar met een vertraging tussen het omschakelen van de motor. Bvb.met een “3e” stand drukknop (zodat het is : aanraken, vooruit; aanraken, stop; aanraken, achteruit)

    - 3fasen vermogens as maken:

    2 stuks 3 fase sleepring anker motoren. De sleepringen van motor 1 verbinden met die van motor 2 en de stator verbindingen gewoon op 3 fasen aansluiten als standaard.

    Draai je nu aan de as van motor 1 dan zal de as van motor 2 exact volgen met dezelfde kracht en snelheid

    -En… een lichtschijf met dito sensor.

    Eerlijk gezegd lijken mij alleen optie 1 en 2 wel interessant en dan voornamelijk om de simpelheid (waarvan 2 “erg” gemakkelijk te maken lijkt)

    Iemand hier als hobbi-ist advies over???

    Mvrgr.

  • Anonymous avatar

    Andreas de Vos

    Afgezien van die 3-fasen oplossing denk ik dat je voor elke andere vorm (schakelaars, sensors) altijd een vertraging in moet bouwen, zodat de gemiddelde stand per 5 minuten (bijvoorbeeld) wordt geregistreerd. Anders heb je kans dat het een jojo wordt.

    Windturbines met een elektrische kruimotor hebben ook zoiets.

    Kortom:

    - de minimale hoek die de wind gedraaid moet zijn voordat de molen gaat kruien

    - een minimale tijdsduur waarin een bepaalde gemiddelde hoek moet worden gemeten, voordat de molen gaat kruien

    Iets in die geest.

    Hoe je zulks oplost, geen idee ff zo snel…

    Groetsels,

    Andreas de Vos

  • Anonymous avatar

    Piet Groot

    Hallo Mike,

    Vergeet deze optie maar, een automatische zelfkruier met een doorgaande kruiketting gaat ten koste van de molen.

    Zelf heb ik een kleine 20 jaar ervaring met een handbediende doorlopende kruiketting met elektrische aandrijving op molen De Ster in Winsum.

    Een elektromotor in plaats van spierkracht is fantastisch, vooral als het kruien op lichaamskracht te zwaar voor je is, maar je moet er wel naast staan en direct kunnen ingrijpen.

    Schoonhouden en smeren is natuurlijk een noodzaak, wanneer het kruien op de motor zwaarder gaat dan normaal op handkracht, weet je dat er iets mis is en dat je het gebrek moet herstellen.

    De ketting rekt uit ( dan moet je regelmatig de overlengte in de ketting richting de roeden brengen) en scheurt soms!

    Elke stelling verzakt (dan moet je zelf dus de ketting uit de haken schoppen) en bij een doorgaande ketting schuift de stelling langszaam in de NO hoek richting molen, daar komt de stelling dus omhoog, terwijl de stelling in het ZW zakt.

    Anderen hadden op De Ster de gewoonte om de drukknop van de kruimotor met een stuk hout vast te zetten, dit heeft schade tot gevolg gehad.

    Er gaat niets boven praktijkervaring.

    Wanneer je Molenstichting Winsum vraagt of je de molen mag rondkruien, zal je mijn conclusies kunnen beamen,

    Ik heb ook gedraaid met een molen met een windroos en met de geautomatiseerde Traanroeier op Texel.

    Conclusie van deze molens: wekelijks controleren en smeren bij een in prima staat verkerende zelfkruier is nog niet genoeg.

    Groeten,

    Piet Groot

  • Anonymous avatar

    Martin E. van Doornik

    In 1956 werd er op molen Aeolus in Adorp (Gr.) een proef genomen met elektrisch kruien door middel van een windvaan, die achter op de kap is gemonteerd.

    Hoe het e.e.a. werkte, is mij niet bekend en wat er in de houten kist onder de korte spruit zat weet ik niet. Ik heb een aantal jaren op deze molen gedraaid.

    Molenaar Doede Kruijer vond zo'n lelijk ding maar niks en heeft hem in 1960 eraf gesloopt. Misschien naar aanleiding van wat Piet Groot hierboven heeft geschreven. De Aeolus heeft tot vandaag de dag nog steeds een rondgaande kruiketting.

    De onderstaande foto heeft A. Bicker Caarten op 28 september 1957 gemaakt.

  • Anonymous avatar

    Andreas de Vos

    Mike,

    Ken je die Engelse standerdmolens met een windroos, een lange as en een stel wielen onder aan de trap, lopend over een ring (rail)? Lijkt me niet zo moeilijk een soortgelijke rail met 1 of 2 wielen onder aan de staart te knutselen, aangedreven door een elektromotor. Grootste uitdaging is misschien hoe de rail zo te funderen dat-ie niet zakt en het wippen van de kast/staart niet leidt tot het uit de rails lopen van de wielen.

    Groetsels,

    Andreas de Vos

  • Anonymous avatar

    Mike Ekelschot

    Voor het elektrische gedeelte heb ik al de oplossing door een Siemens LOGO!

    programmeerbaar apparaatje, twee reedcontacten en een vertragingsrelais aan de windvaan te knutselen (gaan dan natuurlijk foto's volgen!)

    @andreas: die rail zou ook “horizontaal” bereden kunnen worden wellicht.

    @Piet: merci voor de praktijkervaring. Tis wel zo dat we hier spreken over

    een staakmolen (met stelconplaten als ondergrond) van maar 9 meter vlucht.

    “wekelijks controleren en smeren bij een in prima staat verkerende zelfkruier is nog niet genoeg.” > Ze komt in de achtertuin dus zal eerder dagelijks zijn… ;)

  • Anonymous avatar

    Martin E. van Doornik

    Andreas,

    Zoals deze hier?

    Standerdmolen (met roundhouse) te Aythorpe Roding, Essex, Engeland. Geen rails, maar een houten baan waarop de ijzeren wielen rusten. Soms wordt er een betonnen ring toegepast. Ik zat op de trap wat notities te schrijven en ineens ging de wind ruimen, een hele belevenis om al zittend kwartrond met de standerdkast en trap “mee te rijden”! De foto's heb ik in 1984 genomen. Gelukkig stond mijn fiets tegen de molen zelf geparkeerd, anders was-ie geplet….

  • Anonymous avatar

    Andreas de Vos

    Inderdaad martin, dat bedoel ik!

    Groetsels,

    Andreas de Vos