Het oog van de depressie

  • Jan Hofstra

    Het lijkt er op dat morgen wederom een depressie recht over ons land zal trekken, waarbij de wind 180 graden om zal gaan. Altijd interessant. Aan de ene kant is het jammer dat het niet op een zaterdag is, maar aan de andere kant is het misschien maar beter, want ik zie toch (te) veel molenaars die op een examen prima kunnen oplepelen wat er dan allemaal gaat gebeuren, maar de verbinding tussen theorie en praktijk op de een of andere manier niet weten te maken. Dus ook voor wie morgen niet op de molen is zou ik aan raden het weer goed in de gaten te houden. Hier steek je meestal het meeste van op.

  • Margreet

    Beste Jan Hofstra, Als ik dit lees vraag ik me werkelijk af waarom wij twee jaar in opleiding gaan. Die twee grijze mappen kun je echt wel sneller in je kop knallen. Het gaat, en dat vertel ik ‘ het publiek’ ook altijd, erom dat je twee keer door alle seizoenen bent gegaan en dat je dus met verstand met de weersomstandigheden van die seizoenen om leert gaan. Bovendien, het is niet voor iedere vrijwillig molenaar mogelijk zich, zoals jij en ik, ook gedurende de week en dag en nacht bezig te houden met molens, sommigen onder ons moeten nu eenmaal in het zweet huns aanschijns (ja, ook de molenaarsvrouw van Roderwolde spreekt haar woordje tale Kanaans) hun brood verdienen. Grappig voorval onder de wieken. De vrijwillig molenaar aan wie ik mijn identiteit als molenaarsvrouw mocht ontlenen vertelde tijdens de doordeweekse avondmaaltijd dat de wind gedraaid was. “ Ik zit dan op mijn werk en weet ongeveer hoe het gebouw waarin mijn kamer is t.a.v. de windrichting staat, kijk naar de bomen en trek de conclusie”, waarop dochter zegt: “Pappa wat doe jij eigenlijk op je werk” Groet,Margreet

  • Jan Hofstra

    Eigenlijk kun je wel stellen dat het met het weer meestal wel meevalt. In 95% van de maaldagen gebeurt er niets bijzonders en heb je helemaal geen weerkennis nodig schat ik zo in. Maar ja, het gaat nu net om die 5%, of misschien wel minder, dat er wel wat gebeurt. Het gebeurt niet zo vaak dat er net een depressie precies over het land trekt en als je alleen zaterdag op de molen komt dan wordt de kans dat je dit eens meemaakt wel heel erg klein. Vanmorgen stond hier een zwakke zuidoostenwind, maar om acht uur zat hij al in het noorden. Als dit wat later op een zaterdag had plaatsgevonden dan waren er toch verscheidenen geweest denk ik zo, die de molen eerst vrolijk op het zuidoosten hadden gezet en vier volle er voor hadden gedaan. Meestal zijn poldermolenaars wel aardig wakker, maar ja die hebben meestal wel tijd om eens naar de lucht te kijken. Ik kan mij voorstellen dat je op een olie-, houtzaag, of korenmolen vooral bezig bent met het fabriceren van iets en dat het weer er maar wat bij hangt, maar ik kan het mishebben.

    Het meest boeiende aan een poldermolen vind ik altijd dat het water door het weer zowel in als weer uit de polder gaat. Het weer is hier altijd weer anders en gaat daarom ook nooit vervelen. Gisteren hoorde ik de weerman van TV-Noord-Holland (Dennis Wilt) zeggen dat we vandaag maar snel moesten vergeten. Dan denk ik: “Wat ben jij nu eigenlijk voor een weerman, dit is toch veel leuker dan iedere dag 30 graden en windstil, ga solliciteren bij C&A als modepop”. Dan is die Helga van Leur uit beter hout gesneden.

  • Rolf

    In onze streken spreek je niet echt van een oog maar van een depressiekern, veelal een geoccludeerd front, waarin het wat minder of wisselend bewolkt is, en de wind zwak en veranderlijk. Dat spectaculaire volkomen wolkenloze oog van tropische orkanen komt hier niet voor.

    Op de weerkaartjes is momenteel goed te zien dat in het westen een stevige N tot NO wind waait, en hier in het oosten de wind nog zwak uit Z komt. De wind kan dus inderdaad helemaal omgaan. Bovendien duikt de temperatuur daarbij flink omlaag, zodat we denk ik wel van een koufrontpassage mogen spreken.

  • Vincent Claessens

    Ongeveer een jaar geleden was ik een keer op een Woensdagmiddag aan het meedraaien op de Reus in Ottersum. Op een gegeven moment nam de wind heel sterk af (was west), en er kwam vanuit het noorden een ronddraaiende wolkenmassa met een soort “oog” erin aanzetten. De molen vlug stilgezet, en afgezeild omdat het toch al tijd was om in te pakken. Toen we de molen voor het laatste end moesten doorduwen kwam de wind al van opzij. Even later begon het hard te hagelen en de wind was ondertussen oostelijk en vrij krachtig geworden. Het was heel interessant om mee te maken, en ook zo'n ronddraaiende wolk zie je ook niet vaak.

    mvg,

    Vincent