Goedendag,
Zaterdag was het dan zover, tijd voor een bezoek aan een Paltrokmolen zijnde De Eenhoorn. In het kader van mijn algemene vorming tot vrijwillig molenaar leek het mij goed zo`n masjien eens van nabij te bekijken. Helaas deed het weer niet erg mee. De zon zal wel ergens in een bak met gevonden voorwerpen onderin een la van de Hermandad hebben gelegen. Hij was ons wel toegezegd maar ja, politici hè. De wind was er wél maar liet zich niet uit z`n wandeltempo halen en kabbelde lusteloos voort.
Hoewel ik Joyce en Jos niet gebeld had, waren zij tot mijn verrassing bezig de braamstruiken vanwege onze entree te snoeien en te fatsoeneren. Aardig toch? Ook hier weer een welkom des molenaars, dus aan de koffie met koek. Maar voordat het zover was en de koffie bijna koud, hadden we al aardig wat onderdelen bekeken en besproken.
Na de koffie gingen we daar mee verder en na een paar gerichte tentamenvragen van Jos was mij wel duidelijk dat er op het paltrokgebied nog veel te leren valt voor deze Mio. Met name de vraag hoe de koningsspil op de sleutelbalk gefixeerd is, was zo`n onderdeel dat ik graag eens wilde zien. Dat betekent dat je echt door het stof, zaagsel, moet in je zondagse pak. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar je ziet er dan niet erg gesoigneerd meer uit. Niet kniesoren is zoals gewoonlijk het beste en afkloppen.
Naar mijn idee zijn we echt van boven tot onder door de molen geweest. Zo`n twee en een half uur lang privéles van een vakman zoals Jos is onbetaalbaar en zeer leerzaam. Grote dank nog daarvoor vanaf deze plaats. Natuurlijk kwam ook zijn “modellenwerk” aan de orde waarin liefde voor zijn eigenlijke vak en zijn hobby zo mooi tot uitdrukking komt.
Van “Penterbak” heb ik nog een aardige portretfoto kunnen maken en die staat tussen de anderen hieronder. Joyce onderhield zich intussen als molenaarsgastvrouw met mijn betere helft. Zij verraste ons met kruiwerk middels de lier maar het was loos alarm. Er ging geen zeil op. Zij wilden slechts wat beter uit de wind staan. Zonder zon en een beetje wind met een vochtig karakter maakt het best koud op de zaagvloer. Petje af voor die meiden.
Ruim na drie uur was het tijd om afscheid te nemen. Het opruimen van de braamstruiken moest nog steeds wachten vanwege een groep nieuwsgierigen die de molen hadden bestormd.
Ook die werden enthousiast ontvangen en te woord gestaan. Jammer alleen dat er niet gezaagd kon worden. Daar moet ik nog een keertje voor terugkomen natuurlijk.
Groetings,
Jan.
www.althofweb.nl
http://picasaweb.google.nl/Noordkaper04/DeEenhoorn#