Goedendag,

Zaterdag de 14de was het dan eindelijk zo ver. Al langere tijd bestond er een afspraak met Mark en Ada om op hun Passiebloem olie te komen slaan. Steeds weer was de wind een spelbreker vanwege ernstige afwezigheid, maar nu zou het moeten lukken. Een Bofortje van 3 tot 4 werd voorzien. Hoewel er enige kans was op regen besloot ik toch maar de grote blauwe brommer uit de garage te trekken. Daar kwam ik goed mee weg want de regen beperkte zich tot het midden van de dag zodat ik droog de 300km. heen en weer kon rijden.

Zoals gebruikelijk weer een hartelijke ontvangst met koffie en gebak. Ada was nog niet aanwezig en de honneurs werden waargenomen door Willemien en nog een andere aardige dame, wier naam mij helaas ontschoten is. Mijn excuus daarvoor. Het seniorenwak gaat toch ernstige vormen aannemen zo moet ik constateren. Na de koffie werd er ingespannen onder toeziend oog van Mark. Het moet gezegd, de dames staan hier goed hun mannetje.

Ook vandaag zou er vrijwel niets van slaan terechtkomen want uit het werk staande, lummelde het gevlucht enigszins moedeloos rond. In afwachting van een mogelijk wat rijzende wind kreeg ik van Mark een persoonlijke rondleiding. Dat werd een zeer nuttige instructie waarbij met name het leren kijken naar sporen en de interpretatie daarvan goed aan bod kwamen. Het is onvermijdelijk dat daarbij ook “listige” vragen worden gesteld om je als Mio een beetje te testen. Iets wat Jos “Penterbak” ook deed en daarmee krijg je toch een aardig beeld hoe je er met je opleiding voorstaat. Een goeie zaak.

Op deze plaats ga ik geen voorbeelden noemen die we in De Passiebloem hebben besproken. Daarmee zou er voor andere Mio`s geen verrassing of lastige vraag overblijven. Ik vond het prettig om met Mark dieper in te gaan op allerlei zaken in deze molen. Dieper dan noodzakelijk is voor een toekomstig examen. Gaande deze les en die van Jos werd mij in ieder geval duidelijk dat ik nóg beter of ánders naar of in een molen moet kijken dan ik tot nu deed.

Hoewel er dus weinig geblazen werd buiten was het toch leerzaam om even een vuurtje te stoken in de vuister van de voorslag. Zo`n vuurtje stoken is ook een kunst. Rustig aan en niet teveel want aan een roodgloeiende plaat heb je niks. Onderwijl was Ada gearriveerd en konden wij aan de boterhammen. Vers gebakken brood en allerlei lekkers om het onder te verbergen. Naast het geestelijk voer in de vorm van Marks` instructie ook nog voer voor het fysiek.

Na de lunch gingen de dames gedrieën toch bezig met het slaan van olie. Er bleek een voorraadje walnotenmaalsel aanwezig die bewerkt kon worden. Mark en ik gingen verder rond in de molen. Tussen de bedrijven door was er ook nog een Pools gezelschap voor een rondleiding. Men sprak vrijwel alleen maar Pools of Russisch en verder dan “da zwydanja krazywa dzjewoesjka” kom ik ook niet maar de dames vonden dat wel aardig.

Het olieslaan van de walnoten leverde voldoende op om mij een klein flesje ervan mee te geven. Dat zal binnenkort zijn weg wel vinden in een sladressing. Na het vertrek van Willemien en haar collega was er nog tijd voor een nababbel met Mark en Ada. Daarna hebben Mark en ik de boel weer uitgespannen en de molen veilig weggezet.

Net als op Het Pink een enthousiaste groep mensen hier op De Passiebloem onder aanvoering van twee enthousiaste molenaars. Van hen is veel te leren en zij doen dat graag en (eigen aan de naam denk ik) met Passie. Vanaf deze plaats aan hen nog mijn dank voor deze dag.

Veel foto`s heb ik niet gemaakt want deze keer er was veel praatwerk. Er staat bovendien nogal wat paal- en hekwerk rond de molen die het plaatje niet mooier maken. Het wegwerken van een lantaarnpaal frontaal vóór de molen was dan ook een hels karwei.

Hoewel we niet konden malen werd het zo toch een zeer nuttige dag voor een ouwe Mio :-).

Groetings,

Jan.

www.althofweb.nl

http://picasaweb.google.nl/Noordkaper04/DePassiebloem#