Vandaag hadden we onze laatste theoretische opleidingsdag van de molenaarsopleiding van Levende Molens vzw 2008-2009 in Meerhout.
Na de lesdag een welkome traktatie van de vzw aan de molenaars-in-spe in herberg De Kroon. 't Was meer dan aangenaam zo op een zonnig terrasje.
Het was ook daar dat ik te horen kreeg dat de Buitenmolen (of Westmolen) van Berendrecht op 31 maart a.s. opnieuw onder de hamer gaat als rouwverkoop. En dat is geen goed nieuws…
De zon scheen, blauwe lucht. Kortom stralend weer en daarom in de loop van de namiddag op naar Berendrecht met m'n vrouw. De molen -die we alleen kenden van foto's- eens in levende lijve gaan bekijken. Het was immers officiële kijkdag.
Daar aangekomen leken we in eerste instantie alleen maar toen we dichterbij kwamen werden we onverwacht verwelkomd door een meer dan geïnteresseerde collega molenaar. Dat bleek Martijn (D' Oranjemulder) van dit forum te zijn! Martijn had ook het nieuws vernomen en kwam ook eens kijken. Voor hem was het een hereniging met een goeie oude bekende want hij heeft er jaren geleden -tot 2004 dacht ik- tonnen en tonnen gemalen. Ondertussen was er nog een kennis van Martijn aangekomen (maar zijn naam heb ik niet onthouden - sorry daarvoor).
De aanblik van de molen is eigenlijk droevig. Na een grondige restauratie is enkele jaren geleden zowat alles misgegaan, buiten de molen om, met als resultaat dat hij nu alweer vlot 5 jaar in stilte staat te verkommeren.
De kijkdag bleek uiteindelijk enkel in de voormiddag te zijn dus binnen zijn we niet kunnen gaan. Maar luidens de buurman was er ook in de voormiddag geen (of erg weinig) interesse.
Na de moeilijke verkoopsperikelen van afgelopen jaar belooft deze nieuwe gedwongen verkoop weinig goeds voor de molen. Door een onoordeelkundige opsplitsing van de omliggende gronden -het gaat nu enkel om de molen en de grond waarop hij staat, geen vierkante meter meer- is de mogelijkheid om de molen aan te kopen met een commerciële intentie (horeca) zo goed als onmogelijk geworden. En wie wil er in deze tijden investeren in een lopende rekening zonder mogelijke financiële return…
In elk geval was ons bezoek erg aangenaam en leerrijk. En wat een geluk dat we via Martijn getuigenissen uit de eerste hand konden beleven. Beslist de moeite waard. En tegelijk hartverscheurend bijna.
Ik hoop stellig dat op 31 maart deze molen een gepassioneerde koper vindt die er op één of andere manier zal in slagen om deze prachtige stellingmolen van gewis verval te redden! Kandidaat molenaars zijn er alvast voldoende denk ik…
Fototoestel had ik spijtig genoeg niet bij. Misschien dat ik er in de komende week nog eens langs ga.