Fraaie foto! Niet geheel afgebroken in 1951, want de stenen onderstuk heb ik in 1980 nog gezien. Bijzondere details: aan de veldmuur hangt een tuig voor twee paarden, een Sluis-reclamebord op het bovenachtkant, de zware buitensluiting (zonder kruisingen) en een stellingschoor, die vroeger elders dienst deed. Enkele schrankschoren ontbreken. De (houten?) buitenroe is met een plaat verstevigd. De steng (rechtmast) in twee delen met touwen aan elkaar vastgeboden.
Hoi Paul,wat jij schetst klopt inder daad,het is meerdere keren gebeurd dat er inderdaad een vullingstuk uit moest.Altijd weer een heel geworstel in de kap.Niet bij alle lange spruiten behoefde dit te gebeuren,als een spruit een hol had in het hart ,waar de vulstukke terplekke rond gemaakt ware dan was het meestal prijs dan ging het vulstuk der uit,maar er ware ook meules bij die gewoon recht ware en dan was er ruimte genog dat je met de spruit der gewoon onder deur kon. Cock.
Beste Mark,
Of het interviewen nu wel of niet tot de kerntaken van De Hollandsche (met sch) Molen behoort, wat dacht je van het financiële plaatje? Volgens mij willen ze bij De Hollandsche Molen alles wel doen als ze er personeel voor hadden. Als alle molenminnende Nederlanders nu eens lid werden van de vereniging, dan was er ook veel meer mogelijk.
Harmannus Noot.
Beste Harmannus,
Als je als eerste naar het geld kijkt houdt alles op. Als wij als eerste naar de financiele consequenties hadden gekeken in onze biotoopstrijd waren we niet eens begonnen. Omgerekend in economische belangen kost onze biotoop zo maar 1 miljoen of zo… Diverse projectontwikkelaars mochten beduidend minder bouwen dan ze hadden gewild.
Het gaat dus meer om de boodschap die je uitstraalt.
Ik denk dat als DHM een actie zou houden onder de leden om in één of andere projectvorm molenaars te intervieuwen dat dat brede steun zou ondervinden. Zeker tegenwoordig.
Daarnaast zouden de kosten mee kunnen vallen. Zelf werk ik een dag of 10 per jaar voor DHM en een veelvoud daarvan voor onze molen c.q. het Gilde. Allemaal onbezoldigd. Zo schat ik jou ook in.
Zou er onder de leden nu geen journalist / wetenschapper te vinden zijn die zoiets zou willen doen? Want voorop staat wel dat het goed moet worden uitgevoerd. \
Anderzijds, wachten totdat we het goed op de rails hebben betekent waarschijnlijk dat we de microfoon in het luchtledige moeten gaan houden.
Vriendelijke groet,
Mark den boer
Ook bij Tims is laatst een lans gebroken voor het vastleggen van de ‘orale geschiedenis’ bij de nu nog levende molenaars. Dus ook dat is een organisatie die hier een coördinerende rol zou kunnen spelen. Maar uiteraard is het helemaal niet noodzakelijk om daarop te wachten, als je iemand in de buurt kent die een hoop kan verhalen, en dat ook wil, ga er gewoon heen met een kladblok of opnameapparatuur en leg dit soort verhalen gewoon vast. En mijn inziens hoeft dat helemaal niet perse door een journalist of een wetenschapper te gebeuren.
Groetjes,
Andre
Ik kan Harmannus en Mark goed volgen. Toch heeft Harmannus een goed punt.
Je kan niet alles verlangen van vrijwillige redactiemedewerkers.
Ook niet van vrijwillige molenfotografen. Als je 1 dag in de week al op pad kon en de kosten vergoed werden dan kon je de mooiste molenverhalen optekenen en echt nieuws publiceren. Helaas is daar bij DHM geen ruimte voor en blijft het met de middelen die we hebben werk doen.
En we doen al zoveel. Mark en ook Harmannus maken vele uren voor de molens. Onbaatzuchtig. Maar hoeveel mensen zijn er die dit ook doen? Een selecte kern die dit wil en kan. Beperkingen maar inderdaad gewoon beginnen als er de tijd voor is. Ik ben overigens benieuwd of de bestuursvacature binnen het GVM door het aftreden van Andreas a.s. zaterdag ingevuld kan worden. Ook dat is een onbezoldigde functie die veel tijd vreet… (Andreas bedankt voor de vele jaren inzet).
We gaan t wel zien zaterdag. En die 11 jaar waren zo om hoor… (zo snel dat ik dacht dat het er zelfs al 12 waren).
Overigens: iedereen die van iemand een (waar) molenverhaal hoort zou dit kunnen noteren. Onthouden is 1 ding, vastleggen en doorgeven is 2. Prikbord, molenwereld, en nog vele andere media (in de zin van blaadjes van historische verenigingen en weet ik wat er nog meer bestaat) leggen al heel wat vast, maar het is vaak niet meer terug te vinden.
Bij DHM is het Molendocumentatiecentrum ondergebracht. In principe kan iedereen wat hij/zij aan historische verhalen kent noteren en opsturen. Dan ligt het in ieder geval op een centrale plek. Ik bezef me nu ook dat die vrijwilligers van het MDC dan een berg werk krijgen, maar ze hoeven niet op pad om interviews af te nemen…
Overigens, bij de Stoomtram Hoorn-Medemblik (ook een stichting) heeft men ook een doucmentatiecentrum, en daar wordt ook orale historie vastgelegd. Misschien kan hun werkwijze wel als voorbeeld dienen?
Groetsels,
Andreas de Vos
Hoi Andreas,
> Overigens: iedereen die van iemand een (waar) molenverhaal
> hoort zou dit kunnen noteren. Onthouden is 1 ding, vastleggen
> en doorgeven is 2. Prikbord, molenwereld, en nog vele andere
> media (in de zin van blaadjes van historische verenigingen en
> weet ik wat er nog meer bestaat) leggen al heel wat vast,
> maar het is vaak niet meer terug te vinden.
Gelukkig is er van het prikbord een archief vanaf het begin, dus in principe is alles terug te vinden. Het daadwerkelijk terugvinden kan helaas soms lastig zijn. Misschien dat iemand zich geroepen voelt een overzicht van ‘parels’ te maken?
> Bij DHM is het Molendocumentatiecentrum ondergebracht. In
> principe kan iedereen wat hij/zij aan historische verhalen
> kent noteren en opsturen. Dan ligt het in ieder geval op een
> centrale plek. Ik bezef me nu ook dat die vrijwilligers van
> het MDC dan een berg werk krijgen, maar ze hoeven niet op pad
> om interviews af te nemen…
Het lijkt me handig om de afkorting te gebruiken die ze zelf ook gebruiken, SMD, dat staat voor Stichting MolenDocumentatie.
Groetjes,
Andre
Wel erg lief van Molenwereld, he. Dat is zo'n altijd terugkerende vraag bij ons in de molen hoe ze alles vroeger naar boven hebben gekregen. Meestal begint die vraag al bij de kantstenen. Ik denk dan altijd dat ze dat ongeveer zo deden als met hunebedden en dat ga ik voortaan ook maar zo vertellen, groet,Margreet-die de stekker eruit gaat trekken voor het onweer-
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's