Foutje in Molenwereld

  • Martin E. van Doornik

    In Nederlands mooiste molenblad, de „Molenwereld“ van april 2009, staat op pagina 172 een kleurenfoto van Rome. Het grote witte gebouw op de achtergrond is echter in tegenstelling met het onderschrift NIET het paleis van Mussolini (il Duce), maar een groot monument gewijd aan koning Vittorio Emanuel II. Italië bestond vroeger uit kleinere koninkrijkjes en is in 1861 tot één land verenigd. Firenze was toen de hoofdstad, maar Rome werd in 1873 tot op heden de Italiaanse hoofdstad. Het grote witte monument is tevens het Altaar van de Natie, in de volksmond „Vittoriano” genoemd. Voor de enorme trappen staat het ruiterstandbeeld van Vittorio Emanuel II. Hier bevindt zich ook het Graf van de Onbekende Soldaat. De toegangshekken worden door agenten van de „carabinieri“ bewaakt (militaire politie, herkenbaar aan de rode streep op hun broeken). Wat de Arc de Triomphe voor Parijs is, is de Vittoriano voor Rome. Het 83 meter (!) hoge gebouw van geheel wit marmer is van 1885 t/m 1911 gebouwd. Door zijn vorm wordt hij gekscherend de „suikertaart”, „typemachine“ of „de grootste pisbak van Italië” genoemd. Bovenop het gebouw, aan de rechter- en linkerzijde, staan twee Quadriga-beelden van de godin Victoria, die rijdt op een vierspan. Een ander Quadriga-beeld ziet men ook op de Brandenburger Tor in Berlijn. Het statige witte gebouw grenst aan het plein Piazza Venezia met aan de overkant het 15e eeuwse Palazzo Venezia. Van 1929 tot 1943 nam Mussolini zijn intrek in dit prachtige paleis. Vanaf het balkon, grenzend aan de werkkamer waar il Duce („de leider“) dagelijks achter zijn bureau zat, hield hij toespraken en redevoeringen voor het volk, dat dan massaal naar de Piazza Venezia was getrokken. Mussolini liet speciaal voor de parades van de zwarthemden, en ten koste van een deel van het oude Forum Romanum, een brede laan aanleggen. Dit is de Via dei Fori Imperiali, welke bij het Colosseum eindigt. Nog steeds worden bij de Vittoriano jaarlijks op 2 juni, de „dag van het republiek” oftewel de Italiaanse nationale feestdag, militaire parades en toespraken van de Italiaanse premier gehouden.

    Hieronder een foto (3 juni 2006) van de voorkant van de Vittoriano tijdens mijn fietsvakantie door Italië. Rechts staat mijn fiets. Bella Italia, prachtig fietsland, maar met helaas zeer weinig molens!

  • Jan Althof

    Goed gezien Martin met een goede uitleg waarom die vergissing vaak wordt gemaakt. Aan de Via dei Fori Imperiali is een muur waarop plaquettes uit de verschillende periodes van Italië. Van het eerste Romeinse Rijk tot de huidige staat. Van die fascistische periode is er alleen een lege plaquette ten teken dat men die zwarte periode wenst te vergeten.

    Schitterend om dat land per fiets te hebben gedaan. Heb je een beschrijving van je route? Dit jaar ga ik in mei naar o.a. Sicilië om die molens van de zoutpannen eens te bekijken. Op de terugweg komen Siena, Rome en Firenze ook nog even aan bod. Jammer dat dit land nu weer zo getroffen is.

    Het ergste is het natuurlijk voor de slachtoffers maar dit schitterende land staat zo vol met cultuur-historisch materiaal dat er altijd het nodige verloren gaat.

    Groetings,

    Jan.

  • Martin E. van Doornik

    Hallo Jan,

    Ik vloog met Transavia naar Pisa, eigen fiets mee (nu totaal 57 vluchten gemaakt met eigen fiets mee sinds 1973). Gefietst zijn de routes (de plaatsen zijn overnachtingen): Lucca, Firenze, Tavernelle van di Pesa, Siena, (treinreis naar Rome en de volgende dag weer terug), Siena, Castelfiorentino, vliegveld Pisa.

    Duur 10 dagen. Bezocht onder meer de beroemde plaatsen “il Torre Pentende” in Pisa, Firenze (Florence), het Vaticaan, Monteriggioni (de “Carcassonne” van Italië) en San Gimigiano. Merkwaardig genoeg zijn er in sommige souvenirswinkels posters van Mussolini verkrijgbaar! Dat doet toch niet bij ons met Mussert? Maar één molen bezocht, die van Pontassieve.

    Kijk maar op mijn fotoverslag met onderschriften:

    http://www.mijnalbum.nl/Album=J7FM7TAZ

    Mvrgr. Martin

  • Jan Althof

    Dag Martin,

    Zeer indrukwekkend. Ik dacht dat ik wel eens een stukkie gefietst had (ooit plm. 12/13000km per jaar) maar dit is van de hors catagorie. Leuke, herkenbare foto`s en ook het weerzien met “Foro Italico” in Rome is aardig. Daar heb ik vijf keer met een schoolklas uit Breda vertoefd.

    In de buurt van het Gardameer is een plaatsje (Predappio) waar een speciale winkel is voor echt alles wat met Mussolini en het fascisme te maken heeft. Het mag ook allemaal vrij worden verkocht. Zo zie je maar hoe in één land er zeer verschillend kan worden gedacht over zoiets.

    http://weecheng.com/europe/bologna/bologna.htm

    Nou ja, laat ons maar fietsen, motorrijden en meulenaren.

    Groet,

    Jan.

  • Bart Hoofs

    Italie kan dan wel op molengebied niet zo interessant zijn maar op het gebied van ander erfgoed wel. Design, vormgeving e.d. dat kan niemand beter. Niet voor niets dat er automerken zijn die we inmiddels tot het rijdend erfgoed kunnen rekenen.

    Merken die net zoveel trouwe aanhangers kennen als de molens.

    Het land waar het mooie merk Alfa Romeo wordt geproduceerd en als het binnenkort allemaal weer wordt “vermarkt” vanuit Lijnden ofwel onder de vlag van Fiat Auto Nederland dan zal het merk weer die aandacht krijgen die door de heren van het failliet Kroymans zo nagelaten is. Maar goed terug naar de molens en Nederland.

    Ciao tutti

  • Peter van Kuik

    Ik verbaas mij dat dit de enige reactie is op het artikel van Nico Jurgens. Zijn foutje doet niets af aan hetgeen hij duidelijk probeert te maken met de foto.

    Is iedereen het met hem eens? Of neemt niemand hem serieus? Of is alles al gezegd na zijn vorige artikel?

    Ik weet zelf nog niet zo goed hoe ik op dit artikel moet reageren. Er zit ieder geval genoeg stof tot nadenken in.

  • Mario Collombon

    Hallo Peter,

    Ik vind dat er een behoorlijke kern van waarheid in zijn artikel zit al ben ik het niet op alle punten met hem eens.

    Wat hij wel goed duidelijk maakt vind ik is dat als alles altijd maar bij het oude was gebleven we niet het landschap en de gebouwen hadden gehad die we tegenwoordig allemaal kunnen bewonderen. We leven en leefden niet in 1 groot museum en dat moeten we volgens mij ook niet willen.

    Wat ik een interessante foto bij het artikel vindt is die paltrok ingesloten tussen de bebouwing en dat al ruim een eeuw geleden. Eigenlijk ‘slachtoffer’ van z`n eigen taak, of zijn taak is volbracht…! hout zagen voor o.a. de huizenbouw waardoor z`n omgeving vol raakte.

  • Martin E. van Doornik

    Ik ben in grote lijnen met het artikel van Nico Jurgens eens. In Rome staan inderdaad meer dan twee eeuwen bouwwerken in harmonie bij elkaar. Helaas helemaal niet zo in Nederland. Onze gemeenteraden knikken al te makkelijk ja ja bij het zien van wapperend geld van projectontwikkelaars.

    Ga maar eens kijken naar dat lelijke gele gedrocht tussen de Bijenkorf en Krasnapolsky op de Dam in Amsterdam! M'n opa heeft van 1894 t/m 1912 als kapper aan de Dam gewerkt (waar nu het gebouw met de groene toren staat). De Dam was in zijn tijd grotendeels in originele toestand.

    De pittoreske Torenstraat in Leeuwarden platgegooid voor moderne kantoorkolossen en waar nog veel meer….

    In Rome heb ik overal rondgefietst en niet één modern, lelijk of niet passend gebouw aangetroffen, behalve “il stazione Termini di Roma”.

    Italië is niet alleen het land van design, vormgeving, enz. maar ook veel mooie architectuur. Veel bouwstijlen hebben hun bakermat in Italië, zoals renaissance, die al ca. 1350 in Firenze is ontstaan en wij daarop nog tot ca. 1600 moesten wachten! Kijk naar de typische Italiaanse raamomlijstingen met een bovenlijst. Die zag ik terug in de gebouwen rondom Artis in Amsterdam. Het Paleis van Soestdijk heeft ook Italiaanse invloeden. En tenslotte….. ik kook graag Italiaans!

  • Mario Collombon

    “In Rome heb ik overal rondgefietst en niet één modern, lelijk of niet passend gebouw aangetroffen, behalve ”il stazione Termini di Roma“.”

    Martin, dat is een heel persoonlijke smaak. Nederland is niet te vergelijken met Italie. Met zo`n hoge bevolkingsdichtheid als in Nederland ontkom je er niet aan om te bouwen en soms ook te vernieuwen. Nederland veranderd wat dat betreft constant. Dan ontstaan er mooie dingen, maar zeker ook minder mooie. Het is echt niet zo dat ontwikkelaars alléén maar gaan voor het grote geld, ze willen er ook vaak iets moois van maken anders krijgen ze hun plan tenslotte niet verkocht! Het zijn soms ook de aannemers die bij het krijgen van de opdracht een plan nog eens helemaal uitknijpen om maar zoveel mogelijk winst te maken waardoor er op vanalles en nog wat moet worden bezuinigd en de mooie details worden geschrapt die de architect/projectontwikkelaar eigenlijk wel voor ogen hadden. Ik denk dat je als Nederlander ook best trots mag zijn dat hier vanalles is te vinden wat gebouwen betreft, van klassiek tot modern. Het is wel zaak om dat zo goed mogelijk op mekaar te laten aansluiten wat lang niet het geval is. Dat is denk ik het grootste probleem, ook voor wat betreft de omgeving van molens wat Nico probeerd duidelijk te maken.

  • Jan Althof

    Een uitstekend en doortimmerd artikel waar je in detail verschillend over kan denken. Waardering dus en ik zal het een dezer dagen nog een keer lezen om alles goed te laten doordringen.

    Het detail dat werd aangehaald t.a.v. het Monument voor V.E. is is op zich wel belangrijk maar doet er niet toe voor het artikel.