Maar Rob, ik dacht dat ik nu van jou verslag zou krijgen over hoe sympathiek je ontvangen bent op de beroemde muontsen die hier op het prikbord regelmatig aan bod komen, maar je bent nog in het Wilde Westland? Het viel me al op dat ik je nog niet tegenkwam bij De Rat, 't Lam of de Jager.
Om de buien van de afgelopen week te trotseren gingen wij regelmatig op molinair uitje. De tent hield ons droog, maar wij wilden weleens wat anders zien dan tent, vandaar.
Allereerst, toen het lekker begon te waaien: naar de Rat. Eens kijken hoe ze die fraaie broodplanken produceren. Wat een heerlijk team en een fijne sfeer, grote molen. En Simon Jellema hangt en passant nog Zeilen in in de groene molen in Joure. Fascinerende schepen hebben ze ook, in Friesland in het algemeen en bij de Rat in het bijzonder. Het leuk van zo'n houtzager is dat ie altijd werkt! Geen gedoe met meel wat op datum komt of olie waar alleen in een bepaald seizoen vraag naar is, geen afzettingen voor veiligheid, maar gewoon rustig blijven, dan doet het bezoek dat ook.
Twee dagen later op zaterdag eens naar een andere houtzager: muonts op schuur, weer heel anders, heel andere sfeer. Mooi complex, de zeilschool zit in de molenaarswoning en ook de arbeidershuizen zijn in gebruik voor vlijtige zeilschoollleerlingetjes. De kolk is multifunctioneel want in de zomer voor zeilbootjes en gedurende het hele jaar onder water als houtopslag in gebruik. Wat ligt de molen prachtig aan het water en wat een beeldende verhalen kan Jaap van3l daarover vertellen, hopen zaagsel, die op de stelling klaarliggen om schepen die zo woelig varen dat de molenkolk gaat kolken een lesje te leren; de elfstedenroute die langskomt, dat werk.
Ook ‘t Lam trok al enige dagen onze aandacht en inderdaad: een meelbestoven molenaar en zeer representatieve molenaarsvrouw malen en vullen zakjes. Heel stijlvol dichtgeknoopt met een Friese vlaglint. Pompblaren alom. Zou lijnolie ook beter verkopen als je ’t in Friesevlagflesjes verkoopt? Grappig dat de molens een groene staart hebben. En ook muonts heten als ze gewoon 8-kante stellingmolen zijn. Wij hebben er trouwens ook een in Drenthe: De Muonts van Meint, in Diever. Schattig gevluchtje 18,5 meter las ik in de Drentse Molendagkrant. Ooit deed ik er proefexamen, jee, wat was ik zenuwachtig. En dat terwijl Meint en Bert vertrouwenwekkend stonden te doen en me vertelden dat ik niets over middenschreven hoefde uit te leggen en dat er ook vertikale onweders bestaan, waardoor ik tegenwoordig heel wat minder bang in de tent lig. Wat de vakantiesfeer enorm te goede komt.
Geweldig gespreksonderwerp onder molenaars trouwens, de examens, de opleiding. De verhouding tussen theorie en praktijk. De molenkast is weer uitgebreid met twee zéér dunnen boekjes. voor het laatste werd een zolder besnuffeld en een vlizotrap in en uitgeklapt. Heerlijk zulke dunne boekjes, met al die mooie foto's die in het Fries Scheepvaartmuseum in een maatje groter hangen.
Overigens kon de Woldzigtbewonersfamilie haar lot niet ontlopen, juist in die week werd er in Balk op een industrieterrein een oliemolenrestant opgegeraven en afgevoerd, lazen we in de Balkster Courant.
http://www.mijnalbum.nl/Album=R6FMKP37
Groet, margreet