Afgelopen donderdag: bij een korte vakantie in zuid-Limburg hoort (ik kom daar niet erg vaak) een molentochtje. Diverse watermolens bekeken, voornamelijk van buiten (in de Commandeursmolen te Mechelen werd zo te beoordelen volop gewerkt) en ook de Van Tienhovenmolen te Wolfshuis-Bemelen even op de foto gezet.
En dan de Neuborgermolen te Gulpen, waar tegenwoordig, ook op de gevel boven het rad, de naam ‘Pannenkoekenmolen’ overheerst. Mijn vrouw Nancy en ik hadden de auto neergezet om daarna een paar foto's van het rad te maken. Dat rad bevindt zich aan de openbare weg; de ingang van restaurant en molen niet. De parkeerplaats bij de molen is uitsluitend voor bezoekers van het pannenkoekenrestaurant, en wij wekten de indruk alsof wij iets anders van plan waren. Dat kon dus niet: er was een jongeman als de kippen bij om ons te vragen de auto weg te zetten. Uitleg dat ik foto's wilde maken van het rad en daarna naar het restaurant zou gaan, kon hem maar moeilijk overtuigen, want hij bleef ons in de gaten houden (zeker niets beters te doen). Ik ben daarna nog wel even in de molen geweest maar had het helemaal gehad. Trek in pannenkoeken was er niet meer; ook van een zakje molenmeel kopen heb ik afgezien.
Jammer toch dat bij een dergelijke molen de commercie het volstrekt gewonnen heeft; niet alleen door de lelijke en onjuiste ‘naam’ boven het grote rad maar ook dat een liefhebber zich min of meer geschoffeerd voelt als hij niet precies doet, wat de uitbater wil. Gemiste kans; en dat in een monument dat toch voornamelijk van gemeenschapsgeld is gerestaureerd.
Het was verder een prima korte vakantie met prachtig weer.
Groet,
Leo