Op Funda las ik dat de romp en bijgebouwen van deze gewezen stenen poldermolen tussen Werkendam en de A27 in te koop staat. http://www.funda.nl/koop/werkendam/huis-84479367-schans-41-c/fotos/#foto-25
Wellicht dat een eventuele verbreding van de A27 mogelijkheden biedt om het bos te kappen? Helaas zie je deze romp ooit gebouwd door molenmakerij Pelikaan uit Gorkum niet meer staan vanaf de snelweg.
Naar het schijnt heeft ing. Jan den Besten het bestek in zijn bezit.
Beste Piet,
Ik zou zeggen, wees blij dat dit er nog is in een gebied waar ontzettend veel gesloopt is in het verleden. Het is een molentje waar nog ontzettend veel historie is, zowel in als om de molen. Om hier nu gelijk te zeggen over niet vrolijk worden is een beetje erg kort door de bocht. De huidige eigenaresse ( sinds 2009 woont zij er alleen ) hebben de molen 14jaar geleden gekocht incl. het bos. Toen verkeerde de molen aardig in verval en het terrein er om heen was een grote wildernis. Wat zij als mensen met geen enkele molenachtergrond voor elkaar hebben weten te bereiken is in mijn ogen niets dan lof. Er is heel zorgvuldig om gegaan met het molentje en met oog voor historie en detail. De molen herstellen tot draai of maalvaardige molen is heel goed mogelijk, het grootste probleem wat hier is is de prijs. Het zal in dit geval niet zomaar mogelijk zijn om de molen over te nemen voor het symbolsche bedrag. Het wordt als 1 geheel verkocht en dat is met het gehele bos. Het terrein is ruim 4,5hectare groot. Een vraagprijs is er niet en het werd verkocht per inschrijving. Afgelopen donderdag sloot de inschrijvingstermijn.
ik werd enige tijd geleden al getipt door Theo de Rooij dat deze molen te koop stond en had zelf altijd al de wens gehad om hier ooit nog eens te kunnen kijken. Doordat het molentje en het bos is afgeschermd door 2 electrische poorten en je een brug over het kanaal over moet kom je er normaal gesproken niet bij. Op 24 mei j.l. was er een kijkdag georganiseerd. Theo en ik zijn toen wezen kijken. Destijds toen Hannes de Heus ook nog op Hank maalde waar ik nu mee maal , altijd al veel verhalen mogen horen van hem toen hij samen met Jan van der Meijden ( de voormalige molenaar ook van de Vervoorne molen) en alleen met ´t Landeke maalde.
Op die zaterdag dus zeer veel foto´s gemaakt tijdens de kijkdag. van zowel binnen als buiten. Het is echt een juweel van een molen. En hoewel het nu als woning is ingericht, het is prachtig gedaan. Nog veel oude constructies zitten erin en zijn zichtbaar, zoals de stookhaard. Een in de muur getrokken spoor van roet. Exact zoals ik altijd van de verhalen van Hannes hoorde. Rondom de molen ligt een grote houten vlonder en onder de vlonder is nog de complete voor en achterwaterloop aanwezig en ook de ijzeren wachtdeur zit er nog. De huidige bewoners hebben deze open gegraven toen zij er zijn komen wonen, deze was gedempt in 1953 met grond zoals ik altijd al van Hannes heb gehoord en is een gedeelte van het scheprad onderin de goot gegooid en mee onder de grond gegaan. Onder de vlonder is ook de oude achtkante fundering van de voorganger nog te zien welke in 1902 is afgebrand.
Nu kom je de molen binnen door de voormalige middelste schepraddeur. In de vloer hebben ze een klein glazen plaatje gemaakt waar je de krimpmuren kan zien. Binnen ga je nog over de originele trappen naar boven toe. Het gaf mij een heel bijzonder gevoel om hier te zijn, in je gedachte denkend aan Hannes de Heus die nu 89jaar is maar hier als 13 jarige begon als molenaar en dus over dezelfde trappen heeft gelopen.
In de kap is alles ´open´ , niets is nu afgetimmerd. Bijzonder is de ijzeren kapconstructie van stripijzer voor de spanten, gordingen en spantring. Het verbaasde mij eigenlijk hoe goed de molen in feite nog is. Als alleen het voorkeuvelens is echt op en verrot. De windpeluw is helemaal vergaan en door slechte voeghoutkoppen is ook de as en burgemeesterbalk wat gaan dompen. Maar afgezien van de paar ongedierteplekken is de gehele kap nog ontzettend gaaf.
De huidige eigenaar wil het nu verkopen omdat het te veel en te groot wordt. Rondom de molen is een enorme tuin in het bos gesitueerd en alles ligt er schitterend onderhouden bij.
Zij wees ons op de aanwezigheid van , zoals ze het zei : Enkele stalen platen en dingen van het schoeperadar wat bij de paardenstal lag. Theo en ik zijn wezen kijken en tot onze verbazing lagen daar een aantal hele en halve afgeslepen scheppers van het scheprad. Geklonken en wel. Ook nog 2 segmenten van de gording van het scheprad. Dat bleek dus dit te zijn wat door de huidige eigenaren is opgegraven toen ze de waterlopen bloot legde. Ik heb bij terugkomst de ´brutale´ vraag aan haar gesteld of ik dit mocht overnemen, eventueel tegen een financiele vergoeding. Zij vond het zo fijn dat ik dit graag wilde hebben dat ze het me wilde schenken. Theo vond bij de molen aan de schepradkant nog een puntgave halssteen van de wateras. Hij vroeg ook of hij deze mocht hebben en dat mocht. Ze deed ons er heel graag een plezier mee toen ze merkte dat wij het willen koesteren. We hebben van elkaar de telefoonnummers uitgewisseld om af te spreken.
Afgelopen donderdag zijn Theo en ik terug geweest om het op te halen. Ik ben verheugd dat dit er nog is. Zeker in een gebied als hier waar al zoveel is verdwenen en gesloopt dat het bos bij ‘t Landeke lijkt alsof het een ’vergeten' stuk is zoveel historie is er eigenlijk nog. Ik vond het van me zelf ook als plicht dit te vragen aan haar en als het kon het scheprad of wat daar van over is veilig te stellen. Ben namelijk erg bang dat wanneer het verkocht wordt, nieuwe eigenaren niet zien en weten wat het is en het in de oudijzer bak belandt en het dus voorgoed weg is.
Meer informatie en geschiedenis over 't Landeke heb ik een tijdje geleden al eens geschreven op mijn facebookpagina van Molens Land van Heusden en Altena.
Zie hier: Link naar artikel over t Landeke op de facebookpagina
Nou Piet, hier wil ik toch even op reageren. De huidige eigenaar heeft het beste met de romp voor en dat hebben ze altijd gehad. Petje af voor hoe ze de romp 14 jaar geleden hebben opgeknapt en ingericht met respect voor het verleden. Ze is ook in de geschiedenis van de molen gedoken en zijn er altijd serieus mee omgegaan. Ik ben samen met een andere Altenase molenaar hier recentelijk 2 keer geweest. De eerste keer was het een kijkdag voor publiek en we hebben het hele molentje inclusief de nog achtkante (van de voorganger zijnde) fundering en waterlopen grondig bekeken en op foto's vast gelegd. Sowieso is in het hele gebied (poldertje) nog veel van het verleden te zien is qua bemaling door o.a het aanwezige oude gemaaltje wat de taak van de molen begin jaren 50 heeft overgenomen. De molen is in 1953 onttakeld en helaas zijn alle gangwerken ect. wel verdwenen maar het scheprad was nog wel voor een gedeelte aanwezig en zat nog tussen de krimpmuren. De huidige eigenaar heeft de resten er toen wel uit gehaald maar al die tijd (inclusief ander ijzerwerk van de molen) apart gehouden en netjes bewaard. De grote vijver die netjes is aangelegd rond de molen is gedaan met het idee dat dit altijd een polder/watermolen is geweest dus er hoort water te zijn rond de molen. Voor een molenleek toch logisch gedacht ;-) We wisten niet wat we aan zouden treffen toen we gingen kijken maar het hele gebied, met mooie tuinen, staat er werkelijk tiptop bij en wordt keurig bijgehouden. De inschrijving was tot 5 juni en ik ben benieuwd hoe dit afgelopen is want er waren wel een paar serieuze kandidaten. De molen is monument dus daar mag niet te veel aan veranderd worden al zit een reparatie van de kap en dan met name de kuisverrotte windpeluw er wel aan te komen. We hebben een bijzonder leuk gesprek gehad met de eigenaresse en we mochten van haar het één en ander op komen halen. Dus we hebben afgelopen week de restanten van het scheprad inclusief nog wat ijzerwerk, een oude lagersteen van de wateras opgehaald en deze worden vanaf nu permanent tentoon gesteld in de Vervoornemolen in Werkendam en in de molen in Hank. oud molenaars van deze molens hebben ook allebei nog met het Landeke gemalen dus het is wel erg leuk dat deze onderdelen zo bewaard blijven. En mocht ze nog meer vinden wist ze ons te vinden want ze vind het jammer dat ze het moet verkopen maar vind het des te leuker dat er van ons uit zoveel belangstelling is voor evt. oude onderdelen en dat die op deze manier bewaard worden. Vanuit de vaak eentonige gedachtegang van molenaars snap ik dat vele schrikken als ze de foto's zien van hoe het molentje erbij staat maar durf met klem te zeggen dat deze herbestemming erg mooi en netjes gedaan is bij deze molen.
Vriendelijke groet, Theo de Rooij
Een aanvulling mijnerzijds op de bijdragen van de heren Straver en De Rooij: ik ben op een fietstocht lang geleden, ik weet niet eens meer of het in de jaren 70 of 80 was, eens geheel clandestien tot bij en in dit molentje doorgedrongen (dat kon toen nog) en heb het vervolgens van vloer tot kap grondig bekeken. Het stond op dat moment duidelijk al lange tijd leeg, hoewel er wel enig aftands meubilair in aanwezig was (verklaring volgt zo dadelijk). Het geheel was zowel uit- als inwendig behoorlijk verwaarloosd, evenals het erf. Ik begrijp trouwens nog steeds niet helemaal waarom de Molenstichting Land van H en A toen niet hetzelfde heeft gedaan als de Rijnlandse bij het Poeltje: aankopen op het moment dat niemand er wat in ziet, in de hoop dat restauratie en completering ooit nog lukt.
Toen ik het terrein weer wilde verlaten, werd ik staande gehouden door een buurman, die mij vriendelijk maar nadrukkelijk vroeg wat ik daar te zoeken had. Omdat ik ten volle besefte in overtreding te zijn, excuseerde ik mij direct uitgebreid en legde hem uit dat mijn aanwezigheid gemotiveerd was door mijn molenmanie. Kennelijk maakte ik daarbij een voldoend geloofwaardige en betrouwbare indruk op hem, want hij nam genoegen met deze verklaring en vertelde mij vervolgens waarom hij mij in de gaten gehouden en aangesproken had: kort daarvoor was er een inbrekersbende opgerold die de molen als schuilplaats gebruikte, en de politie had hem gevraagd om op te letten of er zich wellicht nog niet ingerekende bendeleden bij de molen zouden vertonen. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat daarmee dit incident de enige keer in mijn leven is geweest dat ik, hoe kort ook, in de rol van ‘verdachte’ heb gezeten!
Straver, wat een bijzonder verhaal op de facebookpagina zeker in relatie tot mijn molen De Hoop in Zuilichem.
Met de restauratie in 1975/76 werd besloten de twee Potroeden te vervangen door nieuwe roeden van Derckx uit Beegden.
Met de huidige inzichten van molen restauraties, was met mogelijk herstel minsten een Potroede behouden gebleven.
De genoemde lengten passen precies tot de verhouding van mijn molen.
Gezien de genoemde periode dat de roeden beschikbaar kwamen, lag het geld niet voor het oprapen en is de toenmalige molenaar/eigenaar W.L. Benckhuysen zeker blij geweest met deze afdankertjes.
Op mijn oude foto`s was de binnenroede voorzien was van Bussel stroomlijn neuzen, de buitenroede oud Hollands opgehekt.
De roeden zijn tijdens de restauratie als schroot van de hand gedaan.
Tijdens de hectiek van de restauratie heb ik helaas geen stuk roede bewaard, gelukkig het naamplaatje van de gebroeders B. Pot Kinderdijk ligt als presse-papier naast me, terwijl ik dit verhaal tik!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's