Johan Ottevanger 40 Jaar gediplomeerd molenaar .

  • Aad Schouten

    Bij deze wil ik graag Johan en zijn familie feliciteren met deze mijlpaal .

    Zeker om dat ik weet dat hij zich molenaar weet in de lijn van een oud molenaars geslacht , waar in hij de 6 de in lijn mag zijn, en zo voelt hij dat dan ook

    Zijn passie vooreest molenaar zijn op de bovenmolen van Zevenhuizen, waar hij ook alweer vele jaren woont met zijn gezin.

    En dan natuurlijk zijn tweede liefde Oukoper molen in Reeuwijk waar hij ook graag vertoeft.

    En wat te denken van de vereniging De Vrienden van de Zevenhuizemolens ,daar is Johan zeker een der initiatiefnemer van .

    niets is hem te dol om donateurs te zoeken om zo de molens te dienen.

    Dus nogmaals Johan vanharte,en nog vele goede jaren met alle die je lief en dierbaar zijn .

    Hartelijke molengroet Aad

  • Roest Hans

    Gefeliciteerd Aad en nog vele jaren een goede maalwind gewenst.

  • Robert Van't Geloof

    Beste Johan

    Van harte gefeliciteerd!.

    Groeten Robert

  • Bart Hoofs

    Vandaag een mooie anekdote gehoord van Maarten Hunink (nu tijdelijk molenaar in Stad aan het Haringvliet). Johan, Maarten en wellicht ook broer Gerard gingen op zaterdagmorgen lessen bij wijlen Leen van de Oven op de Noordeveldse molen in Dussen. Leen stopte stipt om 12.00 uur. De boterhammen werden gegeten bij de romp van de Zeldenrust en de Onvermoeide in ''t Veer (Raamsdonksveer).

    's-Middags dan lessen bij wijlen David Blok op de korenmolen in Nieuwe-Tonge. Z on 40 jaar terug begreep ik van Maarten en toen was reizen niet zo gewoon maar moest je noodgewongen wel ver van huis lessen. Ondanks dat er thuis een goede leermeester was!

    Fijn dat de volgende lichting alweer wordt klaar gestoomd en wel zoon Jan.

    Van harte Johan!

  • Aad Schouten

    Ja en wat dan best gemeld mag worden , dat men ondanks afkomst toch het diploma ging halen.

    Want dat was ,….. en is voor sommigen toch altijd wel een zware hobbel geweest , om gezien je afkomst alsnog dat diploma te gaan halen .

    En wat dat aangaande wordt de zevende generatie ook op pad gestuurd om de nodige kennis te vergaren .

    Ja om net de worden van Jan Lunnenburg te eindigen hoeveel mogen het mee maken om opgevolgd te worden door zijn zoon , want meestentijds worden de molens stilgezet en gesloopt en komt er een einde aan een eeuwen oud molenaars geslacht.

    en dat is tot op heden bij de fam Ottenvanger niet het geval , wat toch wel als een bijzonderheid genoemd mag worden .

    Niet dat deze mensen een beter soort molenaars zouden zijn , maar ze staan in de traditie en dat maakt dat ze anders naar molens kijken .

    en dan natuurlijk de verhalen vanuit de fam die betrekking hadden op het molenaar zijn .

    vr gr van een molenaar die aan moeders kant uit een molenaars fam stamt

  • Bart Hoofs

    De juiste woorden Aad. Daarnaast is het wonen op een molen een heel andere manier van beleving en leven. Elke dag heb je met de molen te maken en dat besef je pas als je met molenaars spreekt die op een molen wonen. En naar ik me heb laten vertellen is bovenmolenaar zijn ook een hele eer en een vak apart. Maar goed de details verneem ik nog graag ;-)

  • Johan Ottevanger

    Dank je wel voor jullie mooie woorden zal ik maar zeggen, ja inderdaad als je geboren ben op de plek waar je 58 jaar later nog mag leven en met veel plezier kijk ik elke keer weer over de polder en aan de andere kant over de Rotte, en dan te bedenken dat er rond die Rotte meer als 100 van die “beren” eeuwen hebben staan werken om wat nu geschapen is aan de Rotte om dat voor elkaar te krijgen.

    Dit is inderdaad voor mijn heel mooi en geeft een enorm mooi gevoel met daarbij de mooie herinneringen aan mijn ouders en al die verhalen die ik op heb Mogen opslaan en nog menig maal met mijn zoon ook weer herhaald en door prober te geven.

    Dan niet te vergeten ook de mooie tijd van mijn opleiding samen met Maarten naar leen van den Oven in Dussen en door na de lunch zoals reeds beschreven naar David Blok op d,Oranjeboom te Nieuwe Tonge.

    Na de opleiding geslaagd bij Leen Vellekoop op 8 juni 40 jaar terug (samen met Giel de Gaaf) en op 5 oktober diploma gekregen in Arnhem tjdens de vergadering van het Gilde van Vrijwillig molenaars.

    Ook het Opzetten van de Jan C Lunenburg stichting samen met mijn Broer Gerard, Jos van der Donk, Johan Slingerland en Mevr van den Bos was voor mij een mijlpaal, met zeker alle herinneringen die met Jan Lunenburg gedeeld werden toen hij daar toe in staat was, Jan was in zijn goede jaren een trouwe mee eter bij ons aan tafel en ook toen gingen de verhalen met herinneringen van toen en vroeger over de tafel, gieren en brullen was dat om te smullen die momenten.

    Jan was zo een verteller als je zat te luisteren dan zag je voor je hoe de situatie was of hoe het allemaal is geweest.

    Nu inderdaad zoon Jan aan de leer en ik heb ook gezegd je moet het zelf doen, eerst school en werk en nu je diploma, want immers je hebt een goede leermeester in den lande aan de haak geslagen en die is soms (gelukkig) niet makkelijk en zo moet het!!.

    Mijn vrouw en kinderen hadden een mooi moment bedacht om het glas met door hen genodigde uit mijn omgeving te heffen, echter dit is gecandeld tot een ander tijdstip, erg jammer voor de organisatie maar de reden was dat een hele goede vriend in onze omgeving met de ernstige ziekte met 40 dagen van ons is weggevallen en de uitvaart was precies op de geplande feestdag!!!

    Maar zoals wij gewend zijn gaat rouw voor vreugde, daar is niets aan te tornen.

    Maar ook dit is het leven en wij gaan elkaar zeker zien!!!

    Groet en haalt hem maar op!!!