Het nieuwe molenbeleid van het RCE is reeds geruime tijd bekend en nu schrikt men plots wat dit in de praktijk betekend.

Het probleem is dat wij allen door een “molenbril” kijken ipv door helder glas.

Molen Windlust in Burum is feitelijk een geheel nieuw gebouwde molen waarbij hier en daar materiaal is gebruikt van de oude molen. Begrippen als ‘landschappelijke waarde’ en ‘beeldbepalend’ zijn slechts subjectieve begrippen. Die kunnen immers ook van toepassing zijn op de hedendaagse windturbines tbv stroomopwekking.

En men hecht ook teveel waarde aan “Lijsten”. Zoals de Rijksmonumentenlijst, gemeentelijke monumentenlijsten, werelderfgoedlijst e.d. Die lijsten zijn feitelijk niets anders dan een momentopname van objecten die op zo'n lijst staan. Molen Windlust in Burum is een duidelijk voorbeeld hoe makkelijk het is om een object van zo'n lijst te schrappen. De motivatie daarvoor is helder en duidelijk, als wij de wil hebben om objectief naar molens te kijken. Het RCE doet immers niet anders.

Ander bekend molenvoorbeeld.

De wipmolen bij Breukelen.

Velen zien deze molen zo snel mogelijk verplaatst naar het open weidegebied waar reeds een passende goede wipmolenfundering aanwezig is.

De Gemeente Breukelen werkt hieraan niet mee omdat dit betekend dat ze een monument uit hun gemeente zullen kwijtraken. Het RCE werkt ook niet -meer- mee omdat deze molen op z'n oorspronkelijke standplaats staat. Daar is heel veel voor te zeggen, ondanks de inmiddels sterk veranderde omgeving.

Het bijbehorend zomerhuis is een aantal jaren geleden gesloopt vanwege de bouw van een Chinees Tempel. Op de plaats van het zomerhuis ligt nu de toegangsweg naar die tempel. Opmerkelijk dat het zomerhuis blijkbaar geen monument was, ondanks dat ie behoorde bij deze wipmolen. Dit kan ik niet goed plaatsen.