Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
otterdvd@gmail.com
https://www.youtube.com/watch?v=FqFKmLdghsk&list=UUBc5mF8Dr404KCuMTljvBQw
Afstellen krukas van Het Jonge Schaap met positie sensor,
en met behulp van communicerende vaten.
Door molenaar Tim Doeves
Molengroetjes ed.
Inderdaad dit om het volgende te voorkomen
De krukas is afkomstig van de machinefabriek Duyvis Wiener in Koog aan de Zaan.
De krukasdelen zijn met vloeibare stikstof koud in elkaar geperst.
Op 29 mei 2008 brak de krukas , waardoor er enige tijd niet meer gezaagd kon worden.
Op 8 juli van dat jaar is de krukas weer teruggestoken, om op 24 september 2009 opnieuw te breken.
De oorzaak voor de dubbele breuk lag meer dan waarschijnlijk in de moderne lagers die de krukas eerder had,
deze waren minder soepel en hielden de krukas daarom te
strak in het zeskant dat van nieuw hout is gemaakt en daarom nog kromp.
Op 15 januari 2010 is de herstelde krukas teruggeplaatst en de molen is sindsdien weer vol in bedrijf.
Inderdaad in vol bedrijf !!!
met voldoende wind zaagt Het Jonge Schaap iedere dag.
Molengroetjes ed.
p.s.
Een krukas zo als in De Poelenburg van smeedijzer moest uit Engeland komen,
en was gewoonweg onbetaalbaar.
Vergeef me, Ed, maar ‘gewoonweg onbetaalbaar’ is altijd het ‘doorslaggevende argument’ geweest van diegenen die tegen ‘nutteloze’ projecten als de herbouw van het Jonge Schaap, of de Frauenkirche in Dresden, als zodanig waren. Ik zal zelf ook maar wat cliché's spuien: waar een wil is is een weg, en als je het nu niet kunt betalen moet je gewoon wat langer sparen! Het Jonge Schaap is een zo belangrijk gereconstrueerd monument op een zo belangrijke locatie, dat authenticiteit op dit cruciale punt net als in Dresden echt absoluut noodzakelijk en in principe elke prijs waard is. (Dit nog los van al die toestanden met breuken en dat bijkomende eindeloze gepruts met de lagers ‘dankzij’ deze niet-authentieke uitvoering van de krukas.)
Ik zou de verantwoordelijken dan ook ongevraagd dringend willen adviseren om een fonds te vormen, eventueel te vullen mede uit de toegangsgelden, om t.z.t. deze essentiële laatste stap in de authentieke reconstructie van de molen te kunnen zetten. Waarbij het niets uitmaakt hoe lang dat sparen gaat duren en hoe ver in de toekomst de daadwerkelijke uitvoering dus ligt, als de vaste wil er maar is om de molen uiteindelijk met een echte smeedijzeren krukas uitgerust te hebben. Het mag gezien de ‘onbetaalbare’ waarde van authenticiteit bij dit cruciale onderdeel immers absoluut niet zo zijn dat ‘gewoonweg onbetaalbaar’ in dit geval zoals ik nu vrees eigenlijk betekent ‘voor ons zijn geld niet waard’!
Martin E. van Doornik Schreef:
——————————————————-
> Ik kreeg een ingeving: waarom geen
> kruiskoppelingen in de krukas (moeten wel heel
> stevig zijn) om de werkende oneffenheden in het
> zeskant op te vangen, zoals de aandrijfas naar de
> cardan onder een vrachtwagen?
Omdat je dan iets aan het uitvinden bent dat er nooit geweest is en dat zeer waarschijnlijk trouwens ook niet werkt. Een krukas smeden is de beste oplossing. Met de tegenwoordige hulpmiddelen is het trouwens niet ondoenlijk. Moeilijk is het zeker…net zoals het moeilijk is om van tevoren uit te maken hoe lang je er over gaat doen en wat het daarom dus zou moeten kosten.
Het lijkt me wel heel leuk om aan te werken. Je kunt je overigens afvragen wat ‘gesmeed’ betekent. De as zelf wordt eerder gewalst dan gesmeed en de bochten worden met behulp van flinke plaatselijke warmte gebogen. Ik heb wel eens een paar kleintjes gemaakt. Als de mallen goed zijn is het niet zo heel moeilijk. Met een flinke hydraulische pers moet je een eind kunnen komen. Het lastige is dat je heel wat hulpstukken moet maken die je niet zo snel ergens anders voor kunt gebruiken.
