Is er iemand die het verhaal van de oude wijven molen kent?
Een molen waar je naar toe kunt gaan als je jezelf oud vindt en weer jong wilt zijn?
Voorwaarde is dat je hetzelfde leven nog eens moet doorleven, je mag het niet anders doen dan je al gedaan hebt.
Een reden voor velen die graag weer jong zouden zijn om er toch maar vanaf te zien.
Wie kan mij aan dit verhaal helpen of mij zeggen waar ik het kan vinden?
Geachte heer/mevrouw Schoonbergen, ik ken dat verhaal zelf niet en kan u dus helaas niet verder helpen. Maar ik weet wel dat het maar al te goed bekend is bij de RCE, en meer in het bijzonder bij diens apostelen van het ‘nieuwe molenbeleid’, en dan weer bij uitstek bij de heer prof. Bazelmans.
Hij gebruikte het in een door zijn volgelingen als ‘baanbrekend’ beschouwd artikel gretig als metafoor omdat het voor hem precies weergaf wat hij zag als de essentiële fout van het tot dan gevoerde molenbeleid (en van het monumentenbeleid in het algemeen tot circa 1970). Hij ziet het namelijk als een doodzonde om een in de loop van de tijd (voor hem: ‘door’ de tijd) in een monument, c.q. molen, aangebrachte fundamentele wijziging, zoals bijvoorbeeld een onttakeling, als verminking te zien en met nieuw materiaal ongedaan te willen maken, want voor hem is zo'n ‘historische’ wijziging aan een monument net zoiets als de gevolgen van het ouder worden bij een mens: een gegeven natuurverschijnsel, dat je niet kan, noch moet willen veranderen, laat staan terugdraaien.
Consequentie van deze denkwijze is dan ook het idee dat elk monument op een gegeven moment ook zijn ‘natuurlijke einde’ zou vinden, en dat je dat evenmin zou kunnen, noch zou moeten willen tegenhouden. Herbouw van bijvoorbeeld een molen met nieuw materiaal in de oude vorm na een verwoestende brand, of bij té ver voortgeschreden algeheel materiaalverval, wordt in die opvatting derhalve beschouwd als ‘geschiedvervalsing’, zelfs als precies bekend is en aangehouden wordt hoe het geweest is.
Kortom: doet u eens navraag naar de bronnen van dit verhaal bij de RCE in Amersfoort, t.a.v. prof. Bazelmans!
Beste Michiel, bedankt voor je vriendelijke woorden, je welwillende belangstelling en je waardevolle en verhelderende discussiebijdrage. Verder alleen dit: ik heb alleen maar via een korte en zeer zakelijke weergave, zonder één onvertogen woord erin, vermeld hoe Bazelmans (de strekking van) het bewuste verhaal heeft gebruikt als essentiële metafoor in verband met, en als toelichting op, zijn ideeën, en je zult inhoudelijk dan ook niets op mijn bijdrage kunnen afdingen (deed iemand DAT maar eens). Wat die te maken heeft met ‘een topic kapen’ en vooral met ‘je frustraties weer eens op het prikbord gooien’ ontgaat mij derhalve ten enen male.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's