Veiligheid 1

  • Henk Klöpping

    keesvanger

    Beste Henk.

    Wanneer ik dit zo lees durf ik bijna niet meer alleen naar de molen te gaan.

    Kees.

     

    Angst is een slechte raadgever. Maar inderdaad, als je zo eens wat van die mogelijke gevaren lijst dan kan dat confronterend zijn.  En dat zijn er dan nog maar 4. Ik denk dat je zonder veel moeite wel op 50-100 komt als je er even voor gaat zitten - de molens zijn inderdaad gevaarlijk.

    Fietsen is trouwens ook heel gevaarlijk. En denk eens aan autorijden.

    Leven is gevaarlijk.

    Maar dat wil niet zeggen dat je dan maar niets moet regelen om het minder gevaarlijk te maken. Jij en ik zijn net oud genoeg om het autorijden zonder gordel, brommer rijden zonder helm, smoken zonder waarschuwing op het pakje en melkventen zonder pasteuriseren nog meegemaakt te hebben. Ik leef nog, jij ook.

    Toch ben ik wel biij met gordels, helmen en gepasteuriseerde melk. En smoken doe ik al 30 jaar niet meer.. kwestie van risico- analyse.

    Dus: laten we die lijst nou maar maken en eens kijken of we er een proces bij kunnen verzinnen en dan een norm van kunnen maken. En de volgende stap moet dan zijn: wettelijk afdwingen dat die norm gevolgd wordt.

    Nogmaals: de norm volgen kan inhouden dat een eigenaar alles gelezen heeft, snapt wat de risico's zijn en ze aanvaard. De molen komt dus niet vol met verplichte maatregelen te hangen, 2 molenaars tegelijkertijd op de molen is al helemaal niet standaard verplicht. Ook als je dingen normaliseert zijn er verschillen - grote verschillen. Maar dan is er aantoonbaar over nagedacht en kun je gewoon nalezen waarom jouw eigenaar jouw veiligheidsschoenen niet verplicht stelt (en ook niet vergoed). Of waarom die plank tussen bovenwiel en bonkelaar er door hem WEL in is gezet. Dat soort zaken.

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Teun

    Robert leeft nog en heeft nog nooit een erg ongeluk gehad. Kees doet dingen die hij leerlingen nooit zou laten doen. Bewijs van de stelling dat gewenning het grootste gevaar voor de molenaar is. De slachtoffers vallen vooral onder de meer ervaren molenaars / vrijwilligers. Begrijpelijk, als je het voorgaande leest. Dat er nog niks echt is misgegaan creert een gevoel van schijnveiligheid.

    William lijkt geen uitzondering, en hij is nog maar MIO. Aan hem de vraag: Hoeveel doden vind jij acceptabel (Veiligheid OK, maar niet doorslaan!). Waar ligt voor jou de grens? Wat Hoeveel doden mogen er wat jou betreft zeg per 25 jaar vallen, voordat jij roept: Nou met er écht wat gebeuren! 

    TvdM

  • Henk Klöpping

    tvdm

    Robert leeft nog en heeft nog nooit een erg ongeluk gehad. Kees doet dingen die hij leerlingen nooit zou laten doen. Bewijs van de stelling dat gewenning het grootste gevaar voor de molenaar is.

     

    Zeker! Alweer een gevaar ontdekt - en wat voor één!

    Gevaar: bedrijfsblindheid. Kans: groot. Impact: groot. Maatregel: hanteren van de norm. Bewust maken door bijscholing, nascholing. Vreemde ogen laten dwingen. Controle op naleving voorschriften van eigenaar door eigenaar, periodiek door externe partij. Risico van de maatregel: weglopen van de “molenaar” omdat hij de maatregelen niet nodig vind.

    Misschien is dat laatste wel geen risico, misschien is het wel een stuk veiliger als zo'n molenprutser, die zich van het beleid van de eigenaar niets aantrekt, maar gewoon zijn eigen kop volgt dan boos wegloopt. Daaag!

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Teun

    Beste Henk,

    Het spijt me maar ik geloof niet dat jouw aanpak gaat werken. Bij iedere molen weer een sarrieshut, maar dan voor de veiligheidsinspecteur? Veiligheid zit tussen de oren. Let maar eens op hoe mensen geluk en ongeluk naar zich toerekenen. Als bij de roulette de 0 lang niet gevallen is, dan gaan mensen er op inzetten: hij moet toch ééns komen. Gaat het echter om ongevallen, dan redeneert men precies andersom: de 0 is bij mij nooit gevallen, en zal daarom dus ook wel nooit komen. Dan heet het toeval ineens ‘ervaring’……

    TvdM

  • Henk Klöpping

    Hantumerleech vraagt: "Wat je daar opnoemt is toch nagenoeg gelijk aan wat met de RI&E-map beoogd wodt? "

    De RIE is een goed uitgangspunt voor een standaard, of kan opgenomen worden in een standaard.

    Maar -

    • certificering is niet geregeld

    • er staat geen stok achter de deur

    • de RIE legt werk bij mensen die dat werk niet willen en kunnen doen. 

    In detail:

    Certificering.  Daar hoort wat meer bij: het proces van auditing moet worden beschreven en geborgd.  En uiteraard gevolgd.

    Geen stok achter de deur. Het invullen van de RIE is een pens vol werk, vereist betrokkenheid van molenaars en eigenaar en levert voor het gevoel van de betrokken vrijwilligers niet zoveel op.  Of je het nou wel of niet doet, het veranderd naar het gevoel van de molenaars niet zoveel.

    Werk bij de verkeerde partij. De vrijwilligers willen hun molentje draaien. Deels zijn ze ook niet in staat om “zo abstract” te denken en dan hoor je de bekende verhalen die je altijd hoort als werkmannen abstract moeten denken: “dat gaat mij boven de pet”, “dat is allemaal theoretisch gezeur waar we niets aan hebben” etc. etc. - men snapt het domweg niet. En eerlijk gezegd: dat HOEVEN ze ook niet, ik kan een koe niet leren touwtjespringen.

    Wat kunnen we er aan doen?

    Over borging (de stok achter de deur) heb ik wel gedachten. Als de norm er is en certificering is geregld dan ben ik er voor om alle molens in een register op te nemen en dat register openbaar te maken. In dat register kun je zien of de molenEIGENAAR aan de norm voldoet (de standaard volgt), voldoet hij niet dan zou dat voor subsidienten een dringende reden moeten zijn om te heroverwegen. je wilt je goede naam immers niet aan een slachthuis verbinden.  Daar heb je al een stevige stok achter de deur. Daarnaast zou er een groep auditors moeten komen die voor alle zeg 200 eigenaren de jaarlijkse (of hoe het in de standaard ook gesteld is) audit te verzorgen en het register bij te werken.

    De last bij de verkeerde partij leggen - daar heb ik ook gedachten over. Ik meen dat je het net iets anders aanvaren: de vrijwilligers / molenkundigen mogen (graag zelfs) input leveren op het proces, bijvoorbeeld door te werken aan een lijst met gevaren, maatregelen en dergelijke (en de RIE is, zoals ik beschreef, een prima document om uit te jatten / in te spieken).  Dus: NIET PER INDIVIDUELE MOLEN, maar generiek. Dat wil zeggen dat de last voor ‘werkmannen’ gelijk weg valt: die hebben niets met het zetten van normen en standaarden en die gaan dan roepen “gaat mij boven de pet” en “zoek het maar uit”. Dat is prima, dat doen we dan ook.

    Stel dat er van de weet-ik-veel.. 700? Zeg 700.. 700 actieve mulders nu 500 in de categorie ‘werkman’ vallen (prima, niets mis mee, hou me te goede!), heb je nog steeds 200 “denkmannen” over die kunnen helpen met het opstellen van de lijst met gevaren, kans, impact, maatregelen etc. Dat is voldoende, en die 200 man kun je ook nog aardig coordineren (of dat doen ze zelf) door ze in staat te stellen dat via het Internet te doen.

    Ik leg de volle last dus bij de eigenaren en bij gemotiveerde, positieve meedenkers. De mopperaars snap en waardeer ik in hun andere rol - de man die de molen draait -  maar die moeten zich inderdaad niet bezig houden met werk wat ze niet kunnen doen.

    Tenslotte, over certificering: dat proces moet door kwaliteitsmensen worden geja.. eh.. bedacht en dat gaat zeker lukken, er zijn legio prima voorbeelden hoe het werkt. Dat proces moet onderdeel worden van de standaard en voldoen aan de standaard houdt dus in dat je je laat certificeren.

    Ik hoop dat ik zo een redelijk sluitend antwoord op je posting heb gegeven, Oane?

    Post is bewerkt op jun 6, 2015, 12:42 p.m. door Henk Klöpping

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Henk Klöpping

    dieje mulder..

    Oplossing van de dag:

    * Molenaar is tevens moleneigenaar (moet dus enkel zichzelf controleren = kosten uitgespaard).

    * Maalt enkel alleen, dus loop geheel alleen eventuele risico's. (afleiding collega, slechte communicatie, ..)

    * Laat geen (rare) bezoekers toe: kan je in alle rust, zonder afleiding, je werk doen..

     

    Als de molen ook nog ergens in een ver ontoegankelijk buitengebied staat - EN als de eigenaar ook alle kosten voor onderhoud van de molen zelf draagt - EN als hij alle onderhoud ook zelf doet - ja, in dat geval zou dat een oplossing zijn. Maar zelfs dan is het niet slecht als de eigenaar (hijzelf dus) een norm had en die er eens bijpakte om te zien hoe hij de kans op een wat langer leven met alle onderdelen nog werkend aan het lijf kan vergroten.

    PS: alleen op de molen zijn is dus een risico. Niet alleen op de molen zijn ook. Het is een mooi voorbeeld: het hangt af van de inzichten van de eigenaar welke van de gevaren hij groter acht: die ontstaan als de molenaar alleen op de molen is versus die ontstaan als hij met 2 of meer is. Absoluut veilig ben je nooit - je bent “voldoende veilig”.

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Henk Klöpping

    Wat heeft het al dan niet zelf bekostigen en het al dan niet zelf uitvoeren van het onderhoud te maken met de veiligheid tijdens het draaien/malen op een particuliere molen? Volgens mij sla je nu wel een beetje door.  

    Ik zal het uitleggen: stel jezelf de vraag wie de kosten draagt als het mis gaat. Wie heeft last van de “impact” uit de vergelijking “risk = Impact * probability”? Juist: altijd de eigenaar. Dus: als de eigenaar ook de mulder is dan draagt hij de gevolgen van zijn handelen zelf. Zo niet dan is het in een vrij groot aantal gevallen een kwestie van een vervelende dag voor de mulder - en een paar ton schade voor de eigenaar.  Net zo met onderhoud: als je de molenmaker door de niet door jou vervangen rotte plank ziet zakken is dat heel anders dan dat je er zelf door zakt.

     

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Henk Klöpping

    ptr

    Ik kan me vergissen, maar volgens mij komt de molenmaker meestal langs om werkzaamheden uit te voeren (bijvoorbeeld die rotte plank in kwestie) en niet om te draaien met 1 of 2 molenaars, waar dit draadje over gaat. Er wordt steeds meer bij betrokken. 

     

    Maar natuurlijk. Veiligheid op de molen heeft nu eenmaal relaties met “alles” en je mag daar gerust eens over nadenken en doordenken.

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Henk Klöpping

    dieje mulder..

    In héél deze discussie is er één eindconclusie: ‘wat wil of kan de moleneigenaar betalen?’ én ‘wat vind hij waard om geld in te steken?’

    Maar begrijp me niet verkeerd: veiligheid is belangrijk, maar met boerenverstand kom je op een molen soms verder dan een ‘norm’.

     

    Wat betreft je eerste alinea: je zit er heel dicht bij, maar.. er is ook nog het algemeen belang. Dus zijn er ook regels en wetten die gehandhaafd worden, denk aan ARBO en aansprakelijkheid.

    Wat betreft je laatste opmerking: het venijn zit in het woordje ‘soms’.  Ja, met je boerenverstand kom je SOMS verder dan met een norm. Maar MEESTAL niet. Dus moet de norm er komen en gehandhaafd worden.  Het ‘boerenverstand’ moet zeker gebruikt worden - om de norm werkbaar te krijgen en te  houden.  Niemand - zeker niet in normenland! - wil een onwerkbare norm die toch niet gehandhaafd wordt.

    Ik merk dat sommige dingen nog niet helder zijn, daarom herhaal ik nog eens (en in andere woorden) een aantal dingen. Ik wil graag er nog eens op wijzen dat het hebben van een standaard / norm op zich NIET per sé inhoudt dat de molens “veiliger” worden. Neen, zo'n norm is alleen maar bedoeld om de risico's inzichtelijk te maken en betrokkenen in staat te stellen deze wel of niet te accepteren. En DAT maakt de molens dan wel veiliger.

    Als voorbeeld hoe de norm dat bereikt: een molenaar heeft net het molenaarspapiertje gehaald en wilt graag aan de slinger op een molen. Maar hij wil het leven er bij voorkeur niet bij laten, noch wil hij dat hij met zijn “hobby” anderen verdriet doet. Dus zoek hij een molen die in zijn ogen “veilig” is.  Hadden we nu een standaard dan was dat eenvoudig: je ging dan naar het centrale register (tegenwoordig vast een Internet site) en zocht de molens van je goesting op. Daar kon je dan zien welke risico's de eigenaar zo serieus nam dat hij er maatregelen voor trof (en ook nog welke). Nou ja, misschien wil jij wel niet draaien op die superveilige molen (met hoogwerker om op te zeilen en verbod om in de kap te komen tenzij de roe aan een ketting ligt). Die is jou niet ‘authentiek’ genoeg. Een andere molen is het ook niet, want daar zijn er al 2 ongelukken door gebeurd maar de eigenaar heeft nog steeds geen hekje om de onderbonkelaar en het vijzelwiel gemaakt en de vloer is een wirwar van onregelmatig gelegde klinkers.

    Afijn: de norm is dus NIET een verplichting om allerhande maatregelen te treffen, maar WEL om eenduidig te publiceren wat je aan veiligheid doet.

    Als subsidieverleners en/of de overheid nu eisen dat je aan de norm voldoet dan ben je dus, wil je subsidie krijgen, verplicht om een gecontroleerde vermelding in het register te hebben.  En dan kan een subsidient, net zoals jij dat ook zou doen als mulder, zelf kijken waar hij zijn geld aan geeft. En dat is de stok achter de deur waar ik het steeds over heb - een stok die nu ontbreekt. 

    Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren
  • Teun

    Beste Henk,

    Je kan nog zo'n mooie plannen maken om de veiligheid te vergroten, zonder de steun en medewerking van de molenaars lukt het absoluut niet om die ten uitvoer te brengen. En of dat met lange lijsten en veel papier lukt? Als je de molenaars niet weet te overtuigen, dan kan je het gewoonweg schudden. Niet voor niets werken de veiligheidscoaches van de Werkgroep Veiligheid uiterst omzichtig -als coach die je kan raadplegen- om zo molenaars niet tegen zich in het harnas te jagen.

    Beste Henk,

    Zoals je zelf aangeeft: je herhaalt nu je standpunt. Misschien kunnen we terug naar de vraag: is het draaien met 2 molenaars veiliger dan alleen draaien? Daar heb ik in dit draadje dat ik doorover startte al interessante, uiteenlopende standpunten over gelezen. Er zijn er vast meer.

    TvdM