Zoals men in onze molenwereld heel goed weet, heeft Amsterdam, op de Zaanstreek na, een zeer rijke zaagmolenverleden gehad. Langs de buitenste vestingwerken uit de 17e eeuw stond de ene houtzaagmolen naast de andere, zowel paltrokken als bovenkruiers, met daartussen nog meer molens met andere functies. Voor de reizigers die op weg naar Amsterdam waren, een bijzondere benadering en schouwspel met al die wentelende wieken.

Al jarenlang liep ik met de gedachte rond om een monumentaal Amsterdams huis van binnen eens goed te bekijken of ik houten planken kan vinden die nog sporen hebben van de op windkracht aangedreven zaagbladen.

Nou, gisteren (woensdag 21 oktober) heeft zich zo'n prachtige kans voorgedaan. Ik was op uitnodiging voor een familieplechtigheid waarvoor het statige Huize Frankendael aan de Middenweg in Amsterdam-Oost was afgehuurd. Ik ken dat huis al heel lang vanaf het midden van de jaren vijftig, want ik pendelde van 1954 t/m 1969 van huis naar school in Amsterdam, juist hier langs Frankendael. Toch had ik tot nu toe nooit gedacht dat huis van binnen te zien. In het deftige woonhuis zou je natuurlijk geen zaagsporen op het hout aantreffen, want daar is alles goed gepolijst of beschilderd. Maar wél in het plafond van het aangrenzende koetshuis dat uit 1783 zou dateren. Alleen al wanneer ik ernaar kijk, zie ik in mijn gedachten beelden van de zwoegende en zagende molens van Amsterdam. Blijft alleen nog de vraag over op wélke molen deze planken zouden zijn gezaagd….