Oane schrijft “Ik lees hier namelijk wel constateringen maar niet het waarom van het afhaken.”
Jawel toch? Ik beschreef volgens mij heel precies waarom bij ONS leerlingen uitstromen: iemand kon het fysiek niet aan, iemand anders bleek een hartkwaal te hebben, iemand vond onze methode niet prettig.
Je schrijft verder “Naar mijn mening moeten jullie dan eerst het waarom te weten zien te komen voor dat er oplossingen bedacht gaan worden om het aantal molenaars op peil te houden of te verhogen. ” - Karel heeft aangegeven dat we hier bij het GVM onderzoek naar (gaan?) doen. Ik stel dat dat mooi en goed is maar ook dat we daar niet per sé op hoeven wachten: ik heb liever het luxe probleem dat ik niet weet waar ik met al die nieuwe leerlingen heen moet dan dat ik geen nieuwe leerlingen heb..
Je zegt “En… het zal mij niet verbazen als velen afhaken omdat zij het op de molens, waar niets mee gedaan kan worden, toch een dooie boel zijn gaan vinden en daarmee niet aan hun (te hoge) verwachtingen beantwoorden.”
Dat lijkt me meer een probleem voor NA de opleiding en het examen, Oane. Want neem maar van mij aan dat die lessen van ons omvlogen! Zie de lange noot aan het eind van deze posting waarin je kunt lezen hoe zo'n les dan verloopt, ook in hnet kader van de transparantie.
En ja, je hebt gelijk: het kan best zijn dat er veel molenaars zijn die na initieel enthousiasme en halen van het papiertje toch niet zo veel meer met de molen werken. Ik heb zelf het geluk dat ik ACHTER mijn molen woon, dus is het makkelijk om op impuls even te gaan malen. Maar als je in het dorp woont, dan in de regen eerst een kilometer of 3 op de fiets moet, baggeren door het kletsnatte weiland, geen stroom in de molen dus zelf koffie mee en het is ook nog een zelfzwichter.. ja, ga je dan nog wel? Want zelfs als je dat er voor over hebt: wat ga je dan DOEN als het ding draait? Ik maak zelf vaak van de gelegenheid gebruik om wat te lezen / studeren en er komen af en toe mensen langs hier, zij het niet zo heel vaak. Maar DAT lijkt me een veel groter probleem inderdaad, Oane: de niet- of nauwelijks actieve molenaar.
NOOT: DE LESSEN OP DE MOLEN VAN DE GROOTE POLDER
Als we op onze eigen lesmolen zijn hebben we een soort standaard ritueel: de leerlingen inspecteren terrein en molen onder toeziend oog terwijl ze de onderdelen benoemen die ik aanwijs of beschrijf. Dan vaak wat speciale aandacht voor een onderdeel of constructie die die week net aan de orde is, in de vorm van “aanschouwelijk onderwijs”. Zonodig smeren dan naar beneden en krooien. Ondertussen gaat het dan vaak al over het weer, wat je ziet, wat je verwacht, de zeilvoering. Hekjes zetten, vang los, zo mogelijk draaien (en de vijzel staat hier vrijwel altijd in het werk, Oane). Als het een beetje mooi ruig weer is dan steevast een aantal malen vangen (in diverse standen). Vaak ook weer afzeilen en nog weer eens opzeilen, want doen is weten en we hadden vaak meer dan 1 leerling. Vaak doen we dan nog een rondje “wat zie ik” onderdelennamen, of ik vraag de leerling om het die week aan de orde zijnde molentype te beschrijven. Dan gaan we naar binnen, de koffie is inmiddels bruin, en we doen theorie. Ik bereid de les altijd voor door een weerkaart te printen + vragen. We bespreken de weerkaart, drinken koffie ondertussen, en ik geef soms een presentatietje op de laptop over het onderwerp van de week. Dan doen we de vragen: elke leerling krijgt bij toerbeurt een vraag, weet-ie het niet krijgt de volgende de vraag etc. De antwoorden krijgen ze mee aan het eind van de les (en die staan daarna ook op onze webstek, net als de presentaties en aanvullend materiaal). Dan naar beneden en afhankelijk van de situatie nog eens vangen oefenen en afzeilen / zeilvoering wisselen etc. Tenslotte opbergen en afsluiten.
Op andermans molen hangt het er van af wat “anderman” in petto heeft, maar er wordt vrijwel altijd ook daar opgezeild, afgezeild (of aan kettingen gehangen..). In het lesjaar gingen we nog wel eens bij de Wilhelmina kijken omdat men daar de maalstoel regelmatig demonteerde en weer opbouwde. Verder hebben we in “eigen beheer” diverse mooie korenmolens en poldermolens, gaan we steevast ergens pellen / blikslaan, bezoeken we binnenkruiers, houtzaagmolens, torenmolens en paltrokken, afijn, het is nou niet zo dat de leerlngen gapend de dag door komen
Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren