Lammert heeft ook aan de basis gestaan van de Slochter Molenstichting, waar hij ook nog bijna 15 jaar secretaris van is geweest. Zijn grote verdiensten voor onze Stichting en de molenwereld in het algemeen blijkt ook uit het gegeven dat hij in maart 2013 het certificaat voor Vernuft en Volharding heeft uitgereikt gekregen .
Daarnaast was hij een boeiend mens, een vaardig verteller, een overtuiger en een goede vriend. Hij was muzikaal en creatief: zo bouwde hij speelmolentjes maar ook banjo's. Hij speelde met zijn vrouw Joke vaak samen, tot een paar weken geleden ging dat nog. Hij had altijd de pest aan Facebook, maar toen hij zo immobiel werd ontdekte hij dat medium toch en werd er zelfs nog heel handig in; bekend is zijn “Meulenkwis” op Facebook, waar veel response op kwam. Velen kennen ook het mooie werk wat hij voor het Groninger Molenhuis heeft gedaan: “Nieuw Leven op de Groninger Molens” - een serie Powerpoint presentaties die het bestaande lesmateriaal zo mooi aanvulden.
Ik heb sinds 2009 samen met Lammert een tiental leerlingen geholpen om bij het examen te komen, Lammert was de eerste tijd mijn begeleidend instructeur. Nooit een probleem gehad, de samenwerking ging soepel en zowel hij als ik hadden er plezier in. We liepen voorop als het ging om openheid van ons curriculum, om innovaties als het “duaal instructeursschap” en om inzet van het Internet bij onze opleiding. Hij maakte recent nog kleurplaten van alle molens, schreef nog samen met mij bulletins over de renovatie van “onze” molen en zelfs in zijn laatste weken bleef hij adviezen geven, meedenken en projecten starten, waaronder het project om lokale Groninger varianten van molennamen te verzamelen.
We waren samen molenaar op de molen - iets waar andere molenaars wel eens wat verbaasd over waren, want ja, twee kapteins op een schip? Als Lammert dat hoorde dan merkte hij steevast op “Joa, meulen het aal zailen moar t is ja gain schip..” en dan was hij er klaar mee.
Ik zal mijn molenmaatje missen.
Henk Klöpping, Molen van de Groote Polder, Slochteren