Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ben eens benieuwd
https://youtu.be/qdADN6xWmwc
Groeten Robert
Ik moet bekennen dat ik hier een schok van herkenning had: ik heb, sorry Martin, precies hetzelfde in mijn twintigerjaren, tweede helft jaren 70, begin jaren 80, op mijn zomerse molentochten in Noord-Nederland solo ook regelmatig gedaan. Er stonden toen met name in Groningen nog een aantal niet veel later volledig gerestaureerde poldermolens, zoals De Palen en de Langelandster, vervallen en verlaten bij, waar ik toch wel graag in wilde rondkijken. In dergelijke gevallen zocht (en soms: zoek) ik doorgaans, en meestal met succes, naar minder legale (lees insluip-) toegangswegen. Zo kwam ik er achter dat het 's zomers voor iemand die niet al te stram is, een koud kunstje was (is?) om via de dan in de regel boven boezempeil liggende en dus droog staande buitenwaterloop, zoals ik die als Hollander noem, een noordelijke poldermolen binnen te komen. Ik ben op die route nooit op een hekwerk of andere onneembare barrière gestuit; hooguit op eenvoudig te verwijderen en weer terug te plaatsen losse planken of luiken in de molen over de waterloop.
En hoewel ik toen altijd een fototoestel bij me had, heb ik bij die gelegenheden toch steeds alleen maar de buitenkant van de molens gefotografeerd, niet, zoals deze jochies hier op hun eigentijdse manier doen, mijn escapades zelf. Wat ik nu als ouwe man eigenlijk wel betreur!
Tussen haakjes, die jochies gaan op het filmpje gewoon door een van de deuren weer naar buiten. Hoe kan dat? IK moest destijds iedere keer de molen verlaten zoals ik gekomen was, via de buitenwaterloop, omdat de deuren uiteraard, en gelukkig, altijd fatsoenlijk op slot zaten en ook van binnenuit niet te openen waren zonder sleutel.
Ik ben wel eens over de vijzel kruipend een vervallen poldermolen binnen gekomen. Dat was in 1984, toen ik van zowat alle Groninger molens diverse gegevens wilde noteren, zoals as- en roedenummers, wat voor gaande werken met hoeveel kammen en staven, enzovoort. Van een klein aantal molens kon ik nergens een sleutel bevragen, daarom dit zo. Toen ik klaar was en weer buiten de vijzel stond, begon-ie opeens te draaien! Het betrof een automatische elektrische bemaling in de Zuidwendinger bij Vierverlaten. Oef, en doe dat nooit meer!
