Niet weer....

  • Teun

     Ik wens de collega's in Zuidland sterkte wat het heeft een flinke impact op je hobby begreep ik van een andere collega die dit helaas ook mee moest maken.

    Moet medeleven met het slachtoffer niet voorop staan? Het is een raar wereldje, die molenwereld. Bij een recent ongeval met een bezoeker uitte de molenaar zijn zorg over de schade aan de wiek. De voorzitter dacht te mogen opmerken dat de molenaar toch een getuigschrift had? Je zal toch maar door een automobilist aangereden worden en die dan zegt: mij treft geen blaam, ik heb een rijbewijs………….? 

     

  • Leo

    Laten we dit ernstige ongeval niet in dit forum bespreken. Als de tijd daar is, kan er mogelijk wel op ingegaan worden. Tot die tijd gaat onze aandacht uit naar het slachtoffer en zijn familie. Maar ook de molenaars ter plekke en het stichtingsbestuur verdienen onze ondersteuning.

  • Teun

    Mij ging het in de eerste plaats om hoe buitenstaanders en slachtoffers de berichtgeving op dit forum ervaren. Ook een slachtoffer leest mee! De woordkeus is niet altijd even gelukkig. Ook wel begrijpelijk, wanneer je nét een ongeval overkomen is. Maar het staat wel voor eeuwig op internet! Je zou misschien kunnen pleiten voor de instelling van een ´EHBO-telefoonnummer´ dat a-la-minute adviseert hoe bij een ongeval met de media om te gaan. Dat zou -naar mijn overtuiging- de molenwereld ook minder verkrampt maken, als het om veiligheid gaat. En daardoor ook méér zelf-lerend.

    Mijn excuus aan ptr als hij mijn posting als trappen heeft ervaren. Ik heb enkel verwoord wat ik eerder las, denk ik. Verder laat het ik het hier ook bij.

  • Charles Stokman

    Dit is natuurlijk iets wat je niet wil meemaken.

    Er volgens mij wordt tegenwoordig best veel aandacht besteed aan dit onderwerp tijdens de opleiding. Ik ben het eens dat de eerste zorg moet uitgaan naar de slachtoffer(s) van ongevallen. Hoe het heeft kunnen gebeuren is wat nadien pas aan de orde komt, al zal het wel zo zijn dat men de feiten van dat moment wil of moet weten om het onderzoek te kunnen starten.

    In mijn actieve periode als mulder op een standerdmolen heb ik ervaren dat kinderen altijd in staat bleken te zijn om de molentrap te beklimmen. Hoe jong en klein die kinderen ook waren. Maar de weg terug naar beneden was een heel ander verhaal. Zelfs de meeste ouders wisten niet hoe hiermee om te gaan. Geen nood, als mulder draag ik wel even de kindertjes naar beneden. Een ouder staat reeds beneden en de andere nog boven. Een werkwijze die mij geleerd is en die ook prima functioneerd.

    Echter, ik trof eenmalig ouders aan die hiervan niets wilden weten en hun jonge kinderen zelfstandig de trap lieten afdalen. Zonder zelf op hun kinderen te letten… Onderaan de molentrap ging het mis, helaas. Het betreffende kind had alle mazzel op zijn rugje in het zachte gras te vallen zonder iets anders te raken. Werd door de ouders opgeraapt (letterlijk!) en liepen door naar hun auto.

    Wat kun je als mulder doen, indien ouders dus weigeren om raadgevingen of aanwijzingen op te volgen? En bij een standerdmolen zijn ze gewoonlijk al boven met hun kroost.