Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
De prijswinnaars van een tekenwedstrijd in het kader van het eeuwfeest van poldermolen de Gooijer mochten maandag 22 oktober als hulp molenaar helpen om de molen te laten draaien!
Een erg sfeervol dagje:
Jammer. Het filmpje had juist zo goed in de discussie “Schrikken - of niet”? van Henk had gepast.De molen als kinderspeelplaats? Opmerkelijk hoezeer de meningen op dit forum daarover verdeeld zijn. Ik denk bij het filmpje terug aan de molengids die nog geen 10 jaar geleden bij het aanduwen van de wieken om het leven kwam. En bij die jonge leuke meiden denk ik aan de molenaar die nog geen 10 jaar geleden op de molen zijn dochtertje verloor. En ik denk aan de molengids die me vertelde dat zijn vader -ooit beroepsmolenaar- een dochterje van een bezoeker onder de wieken kreeg. Dat zijn vader dat ongeval nóóit heeft kunnen verwerken….! Maar gelukkig bleef het deze keer bij een sfeervol dagje…
Het was pas de tweede wiek en het was praktisch windstil. Als je goed kijkt blijft de wiek na het duwen door de dames zelfs weer stilstaan. Toen de dames weer veilig bij de vang stonden heb ik de wiek nog een flinke duw moeten geven. Bij harde wind doe je zoiets natuurlijk niet! (is dan ook niet nodig hoor)
We hadden geluk. Toen alle vier de zeilen voorhingen begon het ineens te waaien en heeft de molen nog heerlijk kunnen malen. Reken maar dat we alle voorzorgsmaatregelen t.a.v. veiligheid van beide meisjes de hele dag goed in de gaten hebben gehouden.
Het was zeker geen kinderspeelplaats, maar een mooie gelegenheid om de kinderen (de prijswinnaars van een tekenwedstrijd) kennis te laten maken met het “werk” van een molenaar.
Voor de kids en de molenaars was het in ieder geval een sfeervolle en leerzame dag.
De mulder: Kees en Andrien
Sja, da's nou ook wat. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om zo'n leuk filmpje van Kees te becommentariëren. Ik mag Kees, ik weet hoe hij zich inzet voor behoud van molens en dat al lange tijd. En dan zou ik zeker lekker zuur nog even uit de hoek komen om de lol te bederven..
Maar dat is misschien ook wel “een dingetje”: zijn we niet genegen om juist bij mensen die we waarderen onze mond maar dicht te houden, omwille van de lieve vrede? Da's ook weer niet goed. Na enig aarzelen geef ik dan toch mijn mening maar, in de hoop dat het Kees niet ontmoedigt om met dit soort leuke initiatieven door te gaan en ook dat we de dialoog over waar de grenzen (zouden moeten) liggen positief kunnen blijven voeren.
Dingen die ik mooi / goed vond:
de knalrode overall's van de meiden, je ziet zo makkelijk waar ze zijn.
dat ze overall's aanhadden: dus geen loshangende kleding die ergens tussen kan komen
ik zag naar ik meen een afzetting bij de molen (rode vlaggetjes aan een touw) - zo hoort het ook!
dat je kinderen bij de molen betrekt - zij zijn de toekomst!
Dingen die ik minder mooi / goed vond:
die laarsjes zijn natuurlijk geen veiligheidsschoenen. Bij het omleggen van de ring om de kruipaal valt dat ding bijna op de tenen van zo'n meisje, ging gelukkig goed.
Hoe ver de meiden het gevlucht in zijn geklommen kan ik niet zien, maar ik raad dat af.
Aanduwen van het gevlucht. Dat is nooit goed om te doen, juist al op jonge leeftijd moet je leren dat je uit de buurt van een gevlucht moet blijven (zeker als de vang er af is).
Ik ben er van overtuigd dat Kees en Andrien de veiligheid van de kinderen ZEER hoog in het vaandel hebben staan. Ongetwijfeld hebben de meiden van te voren nog even te horen gekregen dat een molen geen speelgoed is en dat je er dus ook geen spelletjes mee moet spelen.
De beide meiden hebben een prachtige dag op de molen meegemaakt (volgens de ouders)
Wij ook trouwens, aangezien het schitterend weer was. Natuurlijk hadden we de dames heel erg goed in de gaten. Logisch!Ja de dames mochten de wiek inklimmen, want dat hoort ook bij het werk van een molenaar, maar niet hoger dan twee heklatten en we stonden er dicht bij om ze te begeleiden. Niks mis mee zo. Een klimrek in een speeltuin is al hoger! Ja de dames mochten de wiek aanduwen, want het was windstil en de (eerste) wiek met zeil was echt niet zonder hulp vooruit te krijgen. Bij meer wind staan we dit natuurlijk niet toe, maar ja dan is het meestal ook niet nodig! Na de duw, de dames direct terug gestuurd. Ik heb de wiek verder zelf nog een flinke duw moeten gegeven. Laarsjes……. Je kunt toch niet verwachten dat de kids met stalen neuzen bij de molen komen. De mooie rode overall’s hadden ze gewonnen als winnaar van een kleurwedstrijd van ons eeuwfeest. Keurig met een sticker erop van hulpmolenaar! Ze vielen in ieder geval wel op!Afzetten doen we altijd (hoort ook zo!) Pas toen de ouders hun kinderen op kwamen halen nam de wind toe en heeft de molen nog prachtig gemalen.Ik kan best tegen kritiek ,maar je kan ook overdrijven. Een grote beker warme chocolade melk voor de hulpmolenaars was de afsluiting van een werkelijk fantastische dag op de molen voor de vaste molenaars en beide gast hulpmolenaars. Groet Kees Vanger
Hoi, Kees,
inderdaad, je kunt ook overdrijven 
Ik denk dat, gelezen jouw verhaal, dit ruim binnen de “tolerantiegrenzen” valt, of ten minste zou moeten vallen. Dat zoeken naar “wat kan, wat niet” dat doen we deels hier op het molenprikbord. Misschien moet daar nog eens wat anders voor komen, want veel molenaars lezen dit helemaal niet, maar ik heb zo 1,2,3 geen voorstel hoe anders dan.
Hoe dan ook: ik schreef al dat ik niet kon zien hoe hoog de meiden waren geklommen, maar 2 heklatten, onder toezicht, dat moet ook volgens mij gewoon kunnen. Aanduwen vind ik dan weer niet kunnen, daar blijf ik met je van mening verschillen, maar ik kan mij ook zeer goed voorstellen dat ik daarin te voorzichtig ben en dat “we” dit toch gewoon zouden moeten kunnen “wagen”. Ik accepteer het wel van molenaars en MIO's, bijvoorbeeld.
De kernvraag is: nam jij nou te grote risico's? Antwoord, ook volgens mij: nee. Had het veiliger gekund? Jazeker. Moet dat dan ook altijd? Dat is dus de vraag. Lopen de meiden immers niet veel grotere risico's door op de fiets naar huis te rijden, door het hedendaagse verkeer? We moeten ook wel nog durven en kunnen genieten van het leven, en leven is nu eenmaal gevaarlijk, je gaat er uiteindelijk zelfs aan dood, zoals mijn oude vader vaak placht te zeggen.. 
Wat betreft die veiligheidsschoenen: klompjes, misschien?
(—) Lopen de meiden immers niet veel grotere risico's door op de fiets naar huis te rijden, door het hedendaagse verkeer? We moeten ook wel nog durven en kunnen genieten van het leven, en leven is nu eenmaal gevaarlijk, je gaat er uiteindelijk zelfs aan dood, zoals mijn oude vader vaak placht te zeggen..
Je stelt me teleur, Henk. 4(!) dooddoeners*) op een rij… Mag ik er ééntje bijdoen: Om van het leven te kunen genieten moet je wel nog leven? Toch? Ik zou het wel correct vinden dat jij jouw suggestie over die veel grotere risico's van het naar huis fietsen met feiten onderbouwt.Je schrijft het met dat ‘immers’ ook nog zo pertinent….
*) WIKIPEDIA: Een dooddoener (of machtspreuk) is een nietszeggend argument dat een gesprek van het onderwerp afbrengt, waardoor een verdere gedachtewisseling wordt afgesneden, het dood doet slaan.
