Maar ook Woldzigt is flink verbouwd. Ooit had deze molen een doorlopende koningspil en dat is later gewijzigd in een tweede koning of oliespil op het spoorwiel. Mijn ervaring met oliemolens is dat alles in hoog tempo het juiste patina krijgt om authentiek te lijken (of te zijn).
Hartelijke groeten,
Mark
Eigenlijk zijn de reacties onder bovenstaande bijdrage van mij wel grappig. De bijdrage was helemaal niet gericht op restauratiefilosofie c.a. en toch vliegen de IKEA-molens ons weer om de oren!!
Ik wilde alleen maar aangeven, dat je in veel berichten alleen de twee mooi gelegen wipmolens ziet, omdat daaraan het nodige onderhoudswerk moet worden verricht, maar in de fotoserie kwam het restant ook in beeld.
Verder niet meer dan een droge constatering, dat elke molenobject een bepaald percentage materiaal bevat dat stamt uit de tijd waarin de molens nog daadwerkelijk in bedrijf waren en dat alle resterende historische molenobjecten een molenrestant zijn in relatie wat er allemaal wel niet heeft bestaan aan molens.
Meer niet (deze keer).
Groet, Frank
Nou ja Frank. De toon was wel weer gezet met die percentages, dacht ik! Bovendien, ik heb het stuk van Bazelmans gelezen en dat vind ik erg oppervlakkig. Maar tot een eigen mening kom ik ook niet. Ik ben genegen erg voor het behouden van restanten te zijn. Toch, maar ik val in de herhaling heb ik tijdens de herbouw van de Vlijt, minstens driemaal daags erg genoten van de opbouw van dat achtkant, waarvoor ik evenzoveel maal daags een klein omweggetje over een ponton moest nemen. Voor bijvoorbeeld kerken gelden voor mij andere normen dan voor molens, in Engeland zie je echt prachtige restanten die ook goed bezocht worden Lindisfarne bijvoorbeeld. Maar en molen zonder ‘dak’ nou nee. Dat was het dan weer en ik zal me een beetje inhouden en vlijtig terugkeren naar de blauwe mappen om nog wat interessante dingetjes te leren over molens waar ik voorlopig nooit mee zal draaien, groeten,Margreet
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's