Ondertussen vraag ik mij nog steeds af wat een molenaar op een standerdmolen voor keuze(s) had als hij een steen moest scherpen en er echt veel wind stond. Géén, denk ik; dat lukte dan domweg niet! Tenzij de molenaar zijn steen met reep en al om de bovenas aan wilde treffen.
Ofwel: dat standerdmolens vervangen zijn door bovenkruiers is een logische zaak geweest. Dat er vervolgens bovenkruiers waren zonder steenkraan is dan een raadsel dat niet zo eenvoudig op te lossen is.
Is traditie dan echt zo hardnekkig in de molenwereld (zónder hoofdletter!)?
Groet,
Leo