Hoho Lolke wat zeg je me nou. Op de foto de molenmakers John en zijn zoon Jan de Jongh van molenbouw De Jongh aan de slag. Wie John kent weet dat hij probeert alles wat er te behouden is te behouden en hij veel zorg heeft voor de authenticiteit van molens. Dus die kritiek is hier totaal aan het verkeerde adres!!!!
Les 1: vraag eerst waarom die roe wordt doorgeslepen..
Les 2;beraard je met het verkregen antwoord op een reactie die iets toevoegt aan de feestvreugde rond de start van deze lang verwachte restauratie.
Les 3: probeer dit te onthouden en in de toekomst ook toe te passen.
Samen met een gerestaureerde, draaiende/malende Hertogin van Brabant zal dat bijdrage aan een mooiere wereld, denk je ook niet?
Met vriendelijke groet
Thijs
En na Drunen komen er dankzij de bereidwillige medewerking van onze provincie nog meer molens aan bod voor herstel.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.271699046352042.1073741836.187597498095531&type=1
Overigens, nu er heel wat crepeergevallen worden gerestaureerd maak ik me grote zorgen om de molen van het Curiosahuys in Kaatsheuvel. De molen is in handen van de curator maar het verder verval zet door.
Wellicht heeft die de twijfelachtige eer om nu het crepeergeval in Brabant te worden?
Lolke,
Jij kent vast en zeker wel het spreekwoord: “De beste stuurlui staan aan wal” ?
Een molen als Drunen welke al sinds de jaren 50 stil staat en in verval is geraakt zitten roeden als hier muur en muurvast gerot in het ashuis. Ten tweede, als je de roede van dichtbij ziet dan verbaas je je erover hoe het is blijven hangen want het is helemaal niets meer dan een stel verkronkelde pinnen waar aan alle kanten de platen los hangen er struiken en ander groen uitgroeit. Hier aan gaan trekken om ze eruit te krijgen is levensgevaarlijk met de kans dat de boel afbreekt waarbij de kans op persoonlijk leed zeer groot is. Is dat een risico wat je moet willen nemen?
En dan nog: je kunt niet alles tot in den treure maar blijven behouden en bewaren. Ooit houd het gewoon een keer op en dat is met alles zo. Voor deze oude potroeden is het over en uit en het is het beste om ze gewoon af te slijpen en weg ermee.
Inderdaad mooi gezegd! Iedereen die echt verstand van molens en de geschiedenis van dit specifieke geval kent begrijpt dat. Ik ben zelf vrijwillig molenaar en historicus en bepaald geen technicus, maar logischerwijze is het voor mij goed te begrijpen dat een roede die sinds 1969 geen slag meer gemaakt heeft nogal vastgeroest zit!
Vriendelijke groet,
Johan van Dijk
www.jtvd.nl
Geachte heer Straver, hartelijk dank voor deze duidelijke toelichting en voor het feit dat u de moeite hebt willen nemen om ook ‘de wal’ volledig in te lichten. Er valt weinig aan toe te voegen of op af te dingen (of het zou moeten zijn dat volgens de database de molen niet al in de jaren 50, maar, na een restauratie in 1953-54, ‘pas’ in 1969 definitief is stilgezet) en ik ben het geheel eens met de algemene strekking van uw laatste alinea. U zult echter wel weten dat er elders, met name onder de invloedrijke aanhangers van de ‘materialistische school’ binnen de monumentenzorg, zoals de bedenkers van het ‘nieuwe molenbeleid’, niet zo gemakkelijk over dat weggooien gedacht en geredeneerd wordt: voor hen betekent het afdanken van ‘authentiek materiaal’ ook meteen een evenredige vermindering van de monumentale waarde van het betrokken object, zodat zij bijvoorbeeld een molen veel liever zien stilstaan met onbruikbaar geworden oude roeden uit de bedrijfstijd, dan draaien met nieuwe.
Mijn excuses aan de betrokkenen dat ik wat fel reageerde op de foto's, maar ik zou aan Bart en Thijs willen vragen: wees heel eerlijk, hoe zouden JULLIE hebben gereageerd op beelden waarop als eerste stap van een demontage een Potroede in stukken wordt gezaagd, als jullie niet meteen hadden kunnen denken ‘O, De Jongh, dus daar zal vast wel een goede reden voor zijn.’ Bovendien wil ik het volgende tot mijn ‘verdediging’ aanvoeren: ik heb in al mijn jaren als molenliefhebber deze hardhandige werkwijze nog nooit zien toepassen bij het begin van een restauratie, ook niet bij de meest ingrijpende, maar ik werd bij het zien van deze beelden wel direct herinnerd aan de, laten we zeggen, niet erg professionele manier waarop na de brand van de molen van Cadzand in 1974 de (eveneens Pot-)roeden werden verwijderd, zie Molennieuws 67 van april 1974, pag. 31-32.
En tot slot, ten overvloede, moet ik nog zeggen dat ik me net zo verheug over en dankbaar ben voor deze reddende restauratie, het eindelijk verdwijnen van dit krepeergeval van de lijst en het vooruitzicht van een in volle glorie draaiende Hertogin van Brabant als de anderen?
P.S. Heer Straver, weet u wellicht wat er gebeurt / is gebeurd met de betreffende Potplaatjes (welke vraag voor mij bij het schrijven van mijn gewraakte bijdrage ook meespeelde)?
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's