Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ruud van den Aakster
Kruipalen tellen Andreas…….(
Wat dacht je van een 12 kantige molen ?
'Penterbak' is zeker even met vakantie.
Zelf weet ik nog hoe vervelend dat kruien was en dat sommige van de vrijwilligers dat rad in hun eentje niet eens rond kregen. Aanvankelijk bemaalde ik die molen vaak alleen en dat was op dagen dat er flink gekruid moest worden niet echt een lolletje.
Ondertussen moest om het half jaar het kruirad grondig worden gerepareerd omdat dat ook te lijden had onder het zware kruien (zoals een middenblad dat breekt).
Ooit stonden er precies buiten de slag van het kruirad ook paaltjes (met draad) die de afscheiding vormden tussen het terrein van de molen (de kruicirkel dus) en daaromheen van Siem Sneeboer, zoon van de laatste molenaar die nog op windkracht maalde (tot 1931, als ik het wel heb). Je wilt niet weten hoe vervelend het was als de spaken vastliepen in de draden van dat hek. Het was behoorlijk frustrerend voor vrijwilligers. Soms wilde een flinke slinger met het rad, zodat zo'n stuk draad brak, nog wel eens helpen. Uiteindelijk begaven de meeste paaltjes het in de vochtige grond en meestal werden die niet vervangen.
Nee, die elektrische lier is een prima alternatief gebleken!
Groet,
Leo
Nou Hallo dan allen,
Penterbak is al weer twee weken aan het werk, maar heb niet zo veel gelezen op dit prikbord.
Kruien op de Eenhoorn gaat op het ogenblik vrij eenvoudig en wordt ook regelmatig met de hand gedaan.
Die motor dient het gemak inderdaad, maar heeft nog een heel andere functie.
Toen het erf rond de molen rond 1927 op zijn kop is gespit vedwenen de slootjes rond de molen en was er geen sprake meer van een schiereilandje dat zo karakteristiek is voor een paltrok erf. Door een rond 1850 volledig fout gerepareerde koningsstijl zakte de Eenhoorn letterlijk door zijn hoeven en kwam met zijn volle gewicht op de kruirollen terecht. Dit maakt kruien met de hand vrijwel onmogelijk.
Omdat de kersverse vrijwilligers van de SMZK dolgraag de molen weer aan de praat wilden hebben werd er besloten om er een elektrische lier in te plaatsen. Door dit mechanisch geweld werd het mogelijk de molen op de wind te zetten en kon er gerestaureerd worden. Van 1984 tot 1993 was het aanmodderen. Na de grote restauratie van 1993 waarbij de Eenhoorn eindelijk zijn broodnodige nieuwe koningstijl kreeg was het pas weer mogelijk om de molen op te zetten en met de hand te kruien. De lier bleef liggen vanwege het sleepwerk van de stammen, die maar op een plek (vanaf het Spaarne via de sleepgoot) het erf opgetrokken kunnen worden.
De paaltjes met de draad erover zijn allang verleden tijd. We hebben een hele vriendelijke grondbezitter die ons de nodige ruimte rond het molenerf gunt en zelf toeliet om een bescheiden droogloods te plaatsen. Aan de oostzijde heeft de Eenhoorn nieuwe buren gekregen die gelukkig ook een oogje in het zeil houden. Hun erfgrens is bepaald door de aanplant van een Beukhaag, die pas is neergezet nadat we aantoonden waar een stam die in de kraan hangt zo ongeveer terecht komt. De heg staat ook ongeveer een meter achter het kruirad, dus is er geen belemmering meer.
Het enige wat er aan het kruirad mankeert is dat de smeedijzeren bril even verwijderd is omdat de spijkergaten uitgesleten zijn waardoor hij los komt uit de pol. De gaten moeten even worden dichtgelast.
En nu ga ik naar de Stichtingswerkplaats want de luie bank van de Vijfhuizermolen moet worden afgebouwd.
Groet. Jos.
