Dag Nico,
Dat noemen we meestal een inzakkende wind, of gewoon een afnemende wind.
Als bijvoorbeeld de wind binnen een uur afneemt van een twee halve zeilen wind naar een vier volle zeilen wind,dan zeggen we meestal, het is gebeurd, de wind zakt helemaal in.
Groet van een malende Bever, waar de wind bepaald nog niet inzakt.
Als meubelmaker van beroep vind ik het waanzinnig leuk om een meubelstuk of molenonderdeel te kunnen maken van hout dat een paar jaar eerder als boomstam werd aangeleverd. Daartussenin vermaak ik me kostelijk met het verzagen van dat ruwe hout.
Zagen met windkracht op een manier die zo’n 410 jaar geleden zijn oorsprong vond in Uitgeest.
Zagen met een zeldzaam, bijna uitgeroeid, industrieel monument.
Een kick krijgen als je ziet hoe een stam van anderhalve ton met windkracht naar boven wordt gehesen. De geur beleven van telkens weer een andere houtsoort; de stank van Iepen, de dennenboslucht van Grenenhout, de zoete lucht van Populieren en het zurige karakter van inlands Eiken.
En na één of meerdere jaren in de droogloods te hebben opgeslagen, krijgt al dat ruwe hout een nieuwe bestemming.
Een klassieke keuken, kinderspeelgoed, vloerhout, een zware tafel, modelbouwhout en onderdelen voor de scheepsbouw.
En terwijl je druk in de weer bent op de zaagvloer, zou je bijna vergeten dat je op een windmolen aan het werk bent.
Paltrok-houtzaagmolenaar en meubelmaker, een prachtcombinatie.
Welkom op de Eenhoorn,
Jos van Schooten.
Voor mij is het mooiste het temmen van een machtige reus die leeft bij gratie van pure natuurkracht. En waarvan je weet dat hij/zij zoveel krachtiger is dan wij. Als ik aan m'n stagemolen aankom met de wagen en rij tot op het einde van het plein staat daar plots die gigant te wachten ( www.densteenenmolen.be ). Dat is toch telkens weer ontzagwekkend hoor.
Om dan vervolgens op de molen zelf puur natuur te vermalen door de natuur. Het rustig schurend geluid, kleine maar vertrouwde kraakjes, warm lekker geurend vers meel… En ondertussen waait de wind de luchten tot spektakels terwijl wij lezen wat de wolken ons vertellen en de molen continu aftrimmen op zijn optimale werking.
En af en toe bezoek komt er bezoek, klanten dikwijls, maar ook toevallige geïnteresseerden. Soms zelfs een klasje kinderen die met grote ogen in bewondering staan voor die ‘machtige molenaar’.
Voor al dit, daar doe ik het voor!
Vooral 3 dingen: Het malen met de molen, het liefst in de winterperiode met een leuke wind en voldoende maalgoed. Prachtig als het spul in beweging is en het gevoel van het weken met de elementen en het vermalen van natuurproducten.
Als tweede het uitzoeken van de sporen die een molen heeft van vroeger gebruik, overeenkomsten en verschillen zoeken met andere molens. Nagaan hoe er vroeger mee gewerkt is en hoe de constructies in de loop der tijd zijn aangepast.
En ook overleverde gebruiken in ere proberen te houden
Als derde het repareren en reconstrueren van het werktuig. Grote dingen doen met eenvoudig gereedschap.
Ja deze vraag is voor mij persoonlijk niet zo een twee drie te beantwoorden vandaar dat ik er even mee gewacht hebt om er op in te gaan.
het zijn een aantal faceten die mijn molenaar zijn compleet maken.
ten eerste het werken met de wind dus met het weer,is na zoveel jaren gewoon een tweede natuur geworden.
want ook al maal je niet het weer hou je altijd in de gaten,het is s morgens het eerste wat je opmerkt en s avonds dikwijls het laatste.
ten tweede, de molens zelf, het maak mij niet uit op wat voor molen dat ik maal b v ik er buitengewoon van genieten kan als ik op een korenmolen maal en dan en er dqan een mooie zak meel kan krijgen .
of zoals ik als reserve molenaar ben in aarlanderveen en daar zo met elkaar het water de polder uit weten te krijgen en zo deze unieke gang mee in bedrijf te houden.
of hier thuis waar ik zeker in de winteravonden bijna iedere avond los ben tot bedekoets tijd.
ten derde, het wonen op de molen is voor mij nog altijd iets waar ik geweldig van kan genieten, zowel in de zomer als in de winter.
ten vierde het leven om de molen maak voor mij het molenaar zijn compleet ,de tuin de dieren zo als de ezels,koeien ,schapen,gansen,kippen,marmotten en een geit.
zo ook het hooien en sloten en wat te denken van nog wat te vissen met een paar fuiken.
zo als je begrijpen kunt verveling komt hier in het woordenboek niet voor.
ten vijfde, het opleiden van molenaars is ontzettend leuk, zeker als men het leuk vindt om niet alleen met de molen bezig te zijn ,maar ook met de werkzaamheden die er zoal op dat moment te doen zijnom de molen.
ten zesde, wat te denken van de molenaars kennissen,ik zou ze voor geen goud willen missen.
veder wil ik afsluiten met wat piet kempenaar voor mij zo mooi verwoorde,je moet een molen met al je zintuigen beleven, ja dat beaam ik van ganser harte.
zo nu dit er op sta ga ik het orgel maar weer eens stil zetten heeft best gelopen vanavond.
vr gr Aad
Nou, toch maar even reageren dan. Kijk: hier heb ik nu wel iets mee, gewoon een hele nacht doormalen. Ik ben dan wel geen watermolenaar, maar ik vond het als kind al geweldig als er vanwege te slappe wind bijv, ‘s avonds doorgemalen moest worden. Reed ik om m’n fiets na het avondeten terug naar de molen en dan doormalen tot de diepe duisternis; prachtig!
Een collega zij laatst: “Als er iemand langs wil komen, prima, maar als er niemand komt heb ik het ook naar mijn zin”. Dat geldt ook voor mij.
Willem
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's