molen burum niet langer monument

Aad Schouten

12-07-2014 19:18

Aan ieder nadeel kleeft ook weer een , in dit geval de wurgende verzekering s premie die wel verplicht gesteld worden om in aanmerking te komen voor onderhoud s geld en restauratie gelden en niet subsidiabel is kan dus ook op de helling.
Voor dat geld kan je aardig wat onderhoud doen , en gewoon pech als er een afbrand die komt gewoon nooit meer terug op deze wijze komen we door zo in twee of drie generaties best door het molenbestand heen, probleem opgelost je zet daar een bordje bij en de resten in de grond zijn dan de monumenten van die tijd bazelman zijn zin
vr gr Aad
Arie Hoek

12-07-2014 22:24

Waar ik mij zeer aan ergert is de rechtsongelijkheid, iedere rechtgeaarde molenliefhebber weet dat ingeval van brand een rietgedekt achtkant zo goed als kansloos is.
Dit in tegenstelling tot bv. een ronde stenen bovenkruier.
Ingeval van een nauwkeurige reconstructie, draagvlak, beeldbepaling , verhaal,( om maar is wat te noemen),zou ik zeggen hou die molen op Rijkslijst.
Wat er nu gebeurt t.a.v. Burum is in mijn ogen niets meer of minder met twee maten meten!
En ik ben het, en dat heb ook al eerder gezegd, met Aad eens dat molens tegen brand verzekeren een volstrekt nutteloze zaak is.
Nog verder weg kijkend vrees ik dat we over een jaar of tien wel eens rare pijp kunnen roken in molenland, dit soort beleid werkt averechts en sterk demotiverend!
En er moet juist alles aan gelegen zijn om te enthousiasmeren en te motiveren!!!, alleen dan kunnen we met een gerust hart de toekomst tegemoet treden.
Hou vast wat je heb, er is 70 jaar bittere molenstrijd aan vooraf gegaan!!
Arie
Oane Visser

12-07-2014 23:01

Lolke Rang Schreef:
——————————————————-
> (…) de RCE is de ‘eigen’ dienst van de minister, (…)
>
Inderdaad, waarbij vermoedelijk ook hier het spreekwoord “Het hemd is nader dan de rok” op zal gaan en heeft de minister (mee) daarom het advies van de RCE overgenomen.
> Laten we het volgende gedachtenexperiment eens doen: (etc).
>
Dat aan mij gevraagde adviezen niet over genomen werden is mij wel overkomen. Nou en? Iemand die advies vraagt is vrij om dat geheel, gedeeltelijk of helemaal niet over te nemen. Wat met een advies gedaan wordt is aan de vrager en niet aan de gever. De adviesvrager moet namelijk de / een beslissing nemen en niet de adviesgever!
Een advies dat niet veel tijd en moeite kost wil ik wel gratis geven. Is op voorhand te voorzien dat het nogal wat moeite en daarmee tijd kost dan vraag ik, ook op voorhand, er geld voor. In dit laatste geval zal het mij zelfs helemaal worst wezen wat er met het advies gedaan wordt.
Wel kwalijk vind ik dat iemand met mijn veren gaat pronken. Wat, o.a. op molengebied, ook wel voorgekomen is.
Voor wat betreft de Raad voor Cultuur zal dit vast niet de eerste keer zijn dat hun advies niet overgenomen wordt.
Henk Klöpping

13-07-2014 00:03

Leo Middelkoop Schreef:
——————————————————-
> Dus de bouwwijze van een molen bepaalt de monumentenstatus!
Grinnik, hij is leuk. Maar we weten allemaal dat dit een politiek (irrationeel) proces is en geen logisch proces. Als we dan toch proberen logisch te redeneren dan is de lege portemonnee denk ik de meest logische verklaring voor het niet toekennen van de status. Maar dat zul je nooit zo horen uit de monden van de verantwoordelijken, die verwijzen naar de commissie die hen het best beviel.
.
> Heb je een houten molen op een stenen onderbouw, dan maakt het blijkbaar niet uit, want ga maar na: is na de brand of tijdens de herbouw van de Entreprise te Kolham de monumentenstatus onderwerp van discussie geweest?
Ik weet het niet. Maar zelfs als er ratio te vinden is in de beslissing Kolham de monumentenstatus WEL te verlenen wil dat niet zeggen dat dat dan inhoud dat je diezelfde ratio ook in Burum toe kunt passen en dat DAAROM de monumentenstatus dan plots toch wordt toegewezen. Zo werkt het helaas niet. Maar misschien is het toch de moeite waard beide besturen eens met elkaar in contact te brengen, het kan zijn dat men in Slochteren iets weet wat men in Burum niet weet. Ik acht die kans klein, zie mijn betoog in de eerste alinea.
> Extra zuur voor Burum is, dat men de molen na twee jaar vrijwel klaar had en ook nauwkeurig herbouwd had, inclusief het pelwerk. In Kolham duurde het tien jaar voordat de molen er weer stond.
Ja, dat was 9 jaar te veel en de redenen zijn jou welbekend. Maar hij staat er gelukkig weer. Burum ook en voor molenliefhebbers is dat hoe dan ook reden tot blijdschap, zelfs zonder monumentenstatus. En ik herhaal het nog eens: het is nu zaak door te blijven zetten, vol te houden, niet op te geven, door te bijten, te duwen, te trekken, te proberen, te falen en toch nooit te stoppen - net zo lang tot Burum weer een monument is.
Lolke Rang

13-07-2014 04:57

Alleen nog dit: het standpunt van de RCE was bekend en zeer uitgesproken, dus wist men wel zo'n beetje tot welk besluit de minister waarschijnlijk geneigd was. Toch heeft ze de Raad voor Cultuur vrijwillig om advies gevraagd, daarmee suggererend dat ze, afhankelijk van de inhoud van dat advies, in principe toch tegen het standpunt van de RCE in zou kunnen gaan. Welnu, het advies van de RVC kon niet duidelijker, klemmender en beter onderbouwd zijn, maar had toch geen enkel resultaat. Wat moest er in vredesnaam dan wèl in dat advies staan om de minister tot de genoemde draai te bewegen? Men mag derhalve wel aannemen dat geen enkel advies dat had kunnen bewerkstelligen, dat het besluit van de minister in werkelijkheid dus allang vaststond, en dat ze die adviesaanvraag eigenlijk alleen maar deed in de hoop op en verwachting van ondersteuning en onderbouwing van dat besluit door de RVC. Wat deze hele consultatie, zoals gezegd, tot een schijnvertoning maakt.
Oane Visser

13-07-2014 11:38

Lolke Rang Schreef:
——————————————————-
(…) Wat deze hele consultatie, zoals gezegd, tot een schijnvertoning maakt.
>
Kan zijn ja, dat het een “schijnvertoning” is geweest. Ook kan het zijn dat de minister verplicht was / is, naast het advies van de RCE dat van anderen in te winnen; waarmee met het advies van de RvC aan die verplichting voldaan is geworden.
V.w.b. de molens in het algemeen. Zo ongeveer altijd (ong. 99 %) houdt de roep om een molen te behouden, in wezen, in om die voor het landschap, dorps- of stadsgezicht te behouden. Dat een molen in de loop der jaren (soms al ruim 100 jaar geleden) van zijn context (het molenbedrijf van vroeger) los geraakt en na de laatste wereldoorlog ook wel los gezongen is doet er dan niet toe. De herinnering aan het verleden (monument) wordt er altijd weliswaar wel bij gehaald, maar dan omdat de monumentenstatus subsidiegeld oplevert. De herinnering aan een specifieke molen, welke zijn ontstaan en bestaan aan het molenbedrijf dat met die molen uitgeoefend werd te danken heeft of wat er van een molen nog over is, wordt daarbij (met vreugde) verminkt of opgeoffert aan het landschaps- dorps- of stadsgezicht. Als “men” maar denkt of het idee heeft dat de molen als bouwwerk authentiek is dan is het allemaal prima en is zo ongeveer iedereen blij. Enige voorbeelden: o.a. Maasbommel, Ûlesprong en Schuddebeurs. Is een beroep op de / een molen als herinnering aan het verleden dan echter geen schijnvertoning?
Lolke Rang

13-07-2014 12:04

Je hebt natuurlijk volkomen gelijk, Johan, maar tot mijn verdediging wil ik aanvoeren dat het mij, zoals het hoort, geen bal interesseert of deze functie (waar mijn ‘hij’ eigenlijk naar verwees) momenteel door een mannelijk of vrouwelijk persoon wordt bekleed.
Oane Visser

14-07-2014 10:09

Haal je nu niet twee verschillende uitgangspunten van de RCE door elkaar? Tot het nieuwe molenbeleid ging de RCE mee met de visie van het publiek. Als een molen maar op een authentieke molen leek of ging lijken dan kreeg of behield hij de monumentenstatus (bijv. Maasbommel). Met het nieuwe molenbeleid heeft de RCE zich op de bouwmassa gestort en daarmee het vorige uitgangspunt helemaal verlaten. De Entreprise te Kolham is onder de eerdere visie van de RCE opnieuw opgebouwd terwijl de molen in Burum onder het nieuwe regime van de RCE valt. Mijns inziens nogal wat een verschil en niet met elkaar te vergelijken.
Doordat de RCE zelf ook zegt een nieuw molenbeleid te voeren zijn de molens die onder het oude beleid gerestaureerd of opnieuw opgebouwd zijn dan ook niet (meer) als voorbeeld te gebruiken om motivaties kracht bij te zetten omtrent molens waar nauwelijks nog iets van over is, na (bijna) een gehele of gedeeltelijke herbouw of restauratie (zoals bijv. de molen van Burum), op de monumentenlijst te houden of te krijgen. Naar de RCE toe kan zo'n beroep zelfs averechts werken doordat de RCE dan aan kan voeren dat men het nieuwe molenbeleid negeert of ontkent.
Leo Middelkoop

14-07-2014 10:43

Dus als nu een achtkante houten bovenkruier op een stenen onderbouw verbrandt en later wordt herbouwd, is dit ook GEEN monument? Ook al is er nog een aanzienlijk, zij het niet het meest bepalende, deel wel degelijk historisch?
Ik hoop overigens niet dat zich snel een ‘voorbeeld’ aandient om dit beleid in de praktijk te toetsen!
Groet,
Leo
Oane Visser

14-07-2014 18:44

Wat je voorbeeld betreft zal, naar mijn mening, het behouden van de monumentenstatus er helemaal van afhangen wat de RCE voldoende historische bouwmassa vindt. Als van een verbrande molen en uitgebrande voet het overgebleven muurwerk voor de RCE voldoende historische bouwmassa is, dan zal een nieuwe of zo goed als nieuwe molen de monumentenstatus houden. Is dit voor de RCE te weinig ja, dan zal zo'n molen die monumentenstatus kwijt raken. Het hangt er daarom, mijns inziens, helemaal van af wat de RCE voldoende vindt of zal vinden.
Door veel te weinig kennis van molens als onderdeel van zijn specifieke molenbedrijf, heeft de RCE zich met het nieuwe beleid op het behoud van de oude bouwmassa gestort. Wij zullen het daar, in ieder geval voorlopig, echter mee moeten doen.

molen burum niet langer monument

Aad Schouten

Arie Hoek

Oane Visser

Henk Klöpping

Lolke Rang

Oane Visser

Lolke Rang

Oane Visser

Leo Middelkoop

Oane Visser