Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Dit is een bericht van de Commissie Communicatie van de Molenstichting Midden- en Oost- Groningen (http://www.msmog.nl)
Helaas wel Mike. Het zou natuurlijk prachtig zijn als alle (nieuwe) vrijwilligers het liefst het dichtst in de buurt zouden komen van het oude professionele molenaarsambacht zoals jij dat uitoefent, maar ik vrees dat, als we in de molenwereld enkel van dergelijke ultiem gemotiveerde vrijwilligers afhankelijk waren, de meeste molens, en zeker de meeste korenmolens, tot stilstand en ontoegankelijkheid gedoemd zouden zijn. Nogmaals, helaas.
Charles, wat betreft het daadwerkelijk voor hun oorspronkelijke doel gebruiken van molens (en dan gaat het feitelijk enkel over korenmolens, omdat dat in de praktijk de enige molens zijn waarbij dat gebruiken specifieke deskundigheid eist en dus een probleem kan worden) is de kwestie niet dat men vindt ‘dat het er niet meer toe doet’ of dat men het onbelangrijk vindt, maar heel eenvoudig dat men (terecht) vindt dat draaien en toegankelijk zijn (en dus het werven van vrijwilligers die in eerste instantie daarvoor moeten zorgen) voor die molens altijd nog veel beter zijn dan stilstaan en op slot zitten, wanneer (zoals helaas zo vaak) daadwerkelijk in bedrijf zijn om wat voor reden dan ook voor kortere of langere tijd te hoog gegrepen blijkt!
Overigens is het GVM indertijd opgericht met aanvankelijk wel degelijk enkel de ambitie om in de opleiding tot vrijwillig molenaar de deelnemers te leren de wieken (op verantwoorde wijze) te laten draaien; het toenmalige begeleidende theorieboek van Den Besten heette dan ook terecht ‘Opleiding watermolenaar’. (Deskundig gebruik van het binnenwerk, van korenmolens dus, is pas later toegevoegd aan de opleidingsmogelijkheden, namelijk toen het AKG er kwam.) Dat je je al vrijwillig molenaar mag noemen als je enkel de wieken laat draaien is dus volledig ‘historisch verantwoord’ en staat volkomen los van het belang dat men hecht aan daadwerkelijk malen en aan de opleiding daarvoor; daar kunnen die nieuwe vrijwillig molenaars altijd nog later warm voor gemaakt worden.
En uitslopen van het binnenwerk omdat dat toch niet meer gebruikt wordt? Je moet iets meer vertrouwen hebben in de ambitie van een aantal van die nieuwe vrijwillig molenaars om, als ze eenmaal binnengehaald zijn en na hun opleiding en hun slagen goed meedraaien, door te leren en verder te komen, zeker als ze collega's bezig zien die dat al gedaan hebben.
Ik snap niet goed dat er een tekort zou zijn. Er zijn thans ruim voldoende geslaagde vrijwillig molenaars, meer dan dat er draaivaardige molens zijn.
Hallo Charles, misschien in jouw Haagse omgeving wel, maar het probleem bestaat in bepaalde regio's in Nederland, het is niet overal gelijk verdeeld. Binnen de MSMOG met haar twaalf molens zijn er niet genoeg molenaars! In de afgelopen drie jaar zag ik drie molenaars vertrekken/ophouden en is er één overleden. Twee maanden geleden konden wij een geslaagde binnenkrijgen. Sommige van onze molenaars draaien bij toerbeurten op andere molens. Wij zouden wel erg blij zijn als er meer aanwas zou zijn. Ik ben zelf 67 jaar…. hoe lang nog?
Wat mij in bovenstaand artikel enorm stoort is dat je al vrijwillig molenaar mag noemen als je enkel de wieken laat draaien.
Een discussie die vaak terugkeert. Zijn er dan 2 klassen van vrijwillige molenaar? Een van het mindere en een van het meerdere soort? De ware en de neppert? Pure onzin natuurlijk! Het vrijwillige molenaarschap had als primair doel: behoud van de Nederlands molens, door toezicht, door het laten draaien (rust roest) en met het verrichten van klein onderhoud. Met die doelen voor ogen maakt het weinig uit of de molen al of niet voor de prins draait.Later is daar nog het educatieve voor het grote publiek bij gekomen. Maar is het daarvoor zo belangrijk dat een molen in het werk draait? Valt toch wel mee?
Is zoiets niet juist een uitstekende gelegenheid om bezoekers iets over de geschiedenis van de molens te vertellen: dat molens met de jaren niet meer tegen de komst van de elektriciteit konden opboksen. Maar dat nu vele vele vrijwilligers zich voor het behoud van ons zo geliefde erfgoed met veel inzet en passie in stand houden. Dat het belast laten draaien in feite een anachronisme is, mar dat er gelukkig toch ook nog molenaars zijn die zich op die bijzondere manier voor het molen-erfgoed inzetten….
(En Cherles, in wezen zeg ik bijna hetzelfde als jij, maar het klinkt toch wel íétsjes positiever….)
Post was bewerkt op 15-06-2018 12:39 door Teun
Teun, ik ben het grotendeels met je eens, maar toch niet helemaal: er is voor een bezoeker, of dat nu een molenkenner is of niet, toch echt altijd een groot verschil in belevingswaarde tussen een nagenoeg geruisloos, reukloos, aangeveegd en inwendig grotendeels bewegingloos voor de prins draaiende korenmolen en een piepend en krakend, klappend, rommelend, naar meel ruikend, bestoven en inwendig overal bewegend in vol bedrijf zijnde korenmolen! Waar nog bij komt dat je als molenaar, als alles meedraait en in vol bedrijf is, je bezoekers veel minder hoeft uit te leggen omdat de werking dan overal al direct te zien is en voor zichzelf spreekt.
