Toch denk ik dat het wel eens zou kunnen werken zonder vloeistofkoppelingen. De windmolen en de watermolen (de korenmolens, niet de oliemolen) die gelijktijdig in bedrijf zijn en dus beiden de molenstenen aandrijven.
Paul Groen geeft in een reactie op deze draad (iets hogerop) een beeld van hoe waterrad en wiekenkruis samen de kracht verdelen. Gevoelsmatig kan ik me daar wel wat bij voorstellen. Maar dan wel in de situatie dat de watermolen alleen, en ook de windmolen alleen, niet in staat zijn de steen, of meerdere stenen aan het malen te houden.
Bij die beschrijving moest ik ineens denken aan een vraag in een modelspoorblad (Model Railroader, USA) van een lezer over hoe het kan dat een trein getrokken kan worden door meerdere locomotieven die niet dezelfde vermogens kunnen leveren.
De ene levert het vermogen dat-ie kan, de andere ook, en samen sleuren ze het spul de berg op. Voor die molen zal dat niet helemaal exact opgaan, maar het lijkt er wel op, zolang de ene molen maar niet de andere gaat aandrijven (inclusief de maalstenen). Misschien dat in de praktijk dat laatste toch een probleem is en het vooral is bedoeld voor tijden met geen wind, wel water en andersom, en soms als het kan beide (of moet, omdat de bakker kwaad begint te worden of zo… geen meel meer in huis).
Overigens vraagt Paul zich daarna af waarom dit soort molens niet vaker gebouwd is. Daar zijn dan 2 redenen voor te bedenken:
1- het is te duur. Je bouwt immers 2 molens om 1 apparaat aan te drijven, dus tel uit je winst;
2- het werkt voor geen meter, dus dan maar niet nabouwen.
Groetsels,
Andreas de Vos
in een molen met ook 1 wiekenkruis EN een waterrad…