Nu het rondje zelfkritiek in dit kringgesprek geopend is, beken ik dat ik in 30 jaar eenmaal een 1e zwichtlijn in het waterhol heb gehad. Het zeil heeft er weinig van te lijden heeft gehad. De kracht op het achterlijk leidde ertoe dat de linker onderhoek daar een beetje uit het lijk was gescheurd - gemakkelijk te repareren.
Net als de slipsteken van een schoenveterknoop is de zwichtsteek potentieel riskant! Om de latten van het hekwerk moet je zeer zorgvuldig alles spelingloos aantrekken en in het hoekje schuiven. Altijd zorgvuldig en heel bewust de knoop leggen.
Als die steek (te) snel gelegd wordt, zit er al gauw na een poosje jutteren een beetje (veel) speling in. Daarna hangt het van Murphy af hoeveel tijd er nodig is om helemaal los te raken. Een kwestie van toeval/geluk dus. Hoewel, niet helemaal: hoe langer achter elkaar ongecontroleerd gedraaid, hoe groter de kans…
Het risico lijkt me het grootst als een nat opgerold zeil in de volle droogwaait (met name ook bij een bevroren zeil!). Na een half uurtje is eventueel goed achter het hekwerk te zien of er een of meer zwichtlijnen tijdens het draaien hangt te zwabberen. De meeste rek is er dan wel uit omdat het zeil wel zo ongeveer droog is. (De drukverlaging rond het draaiende zeil zorgt ervoor dat het ook droogt bij 100% luchtvochtigheid!)
::: JaaP >>>